พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต เป็นสุนทรพจน์เครื่องเตือนใจ ให้ดำเนินในสัมมาปฏิบัติได้เป็นอย่างดี เพื่อให้เป็นสักขีพยานเด่นชัดอยู่ในใจของนักธรรมอยู่เสมอ

#	เรื่อง	อ่าน
0039	สพฺพา ทิสา สปฺปุริโส ปวายติ สัตบุรุษคือคนดี ย่อมขจรไปได้ทั่วทิศทั้งหลาย	577
0038	สพฺพสฺส ทุกฺขสฺส สขํ ปหานํ ความละเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง ให้เกิดสุข	566
0037	สานิ กมฺมานิ นยนฺติ ทุคฺคติ ํ กรรมของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคคติ	512
0036	สพฺพรสํ ธมฺมรโส ชินาติ รสแห่งธรรม ชำนะรสทั้งปวง	518
0035	สุกรานิ อสาธูนิ อตฺตโน อหิตานิ จ การ ที่ไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตนทำได้ง่าย	642
0034	สุโข ปญฺญาปฏิลาโภ ความได้เฉพาะซึ่งปัญญาให้เกิดสุข	587
0033	สพฺพรติ ํ ธมฺมรติ ํ ชินาติ ยินดีในธรรม ชำนะซึ่งยินดีทั้งปวง	502
0032	สุทฺทสํ วชฺชมญฺเญสํ อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ โทษของผู้อื่นเห็นได้ง่าย ฝ่ายของตนเห็นได้ยาก	536
0031	สลาภํ นาติมญฺเญยฺย ไม่ควรดูแคลนลาภของตน	480
0030	สุทฺธ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ ความบริสุทธิ์ ความไม่บริสุทธิ์เฉพาะตน	557
0029	สาธุ สพฺพตฺถ สํวโร ความระวังในสิ่งทั้งปวงเป็นดี	538
0028	สุขา สทฺธมฺมเทสนา ความแสดงพระสัทธรรมให้เกิดสุข	519
0027	สุขา สทฺธา ปติฏฺฐิตา ศรัทธาตั้งมั่นแล้วให้เกิดสุข	671
0026	สุขา สงฺฆสฺส สามคฺคี ความพร้อมเพรียงของหมู่ให้เกิดสุข	602
0025	สุขํ ยาว ชรา สีลํ ศีลนำสุขมาให้ตราบเท่าชรา	553
0024	หนนฺติ โภคา ทุมฺเมธํ โภคทรัพย์ย่อมฆ่าคนหาปัญญามิได้	521
0023	หิรินิเสโธ ปุริโส โกจิ โลกสฺมิ ํ วิชฺชติ คนผู้งดด้วยความละอายแก่ใจหาได้น้อยในโลก	563
0022	สุโข พุทฺธานํ อุปฺปาโท ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลายให้เกิดสุข	592
0021	สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย ความสะสมขึ้นแห่งบุญนำมาซึ่งสุข	684
0020	อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ อนึ่งมารดาบิดาเป็นผู้ควรคำนับของบุตร	553