พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต)

หมวด พ

พนมมือ

v. to lift the joined palms as a token of reverence; put the hands together (at the chest or forehead) in salutation.

พยากรณ์

answer; explanation; declaration; exposition; prediction.

พยาธิ

disease; sickness; ailment.

พยาบาท

ill-will; hatred; malevolence; aversion.

พยายาม, ความ

effort; exertion; striving; endeavor.

พร

boon; blessing; favour.

พรต

ascetic practice; religious observance.

พรมน้ำมนต์

to sprinkle the holy water.

พรรษา

a year; rainy season; the rains; rains-retreat; rains-residence; the Buddhist Lent.

พรหม

1. (in Hinduism) Brahma; the Creator; the Universal Self. 2. (in Buddhism) a divine being of the Form Sphere or of the Formless Sphere; brahma god; happy and blameless celestial being; inhabitant of the higher heavens.

พรหมจรรย์

the Holy Life; sublime life; religious life; celibate life; chaste life; strict chastity; Brahma-faring.

พรหมจารี

one who leads a holy or chaste life; celibate; Brahma-farer.

พรหมโลก

the Brahma world; the Fine-material and Immaterial Worlds.

พรหมวิหาร

(the four) Divine States (of mind); the four noble sentiments; the Highest Conduct; the sublime states of mind.

พระ-

ตัด “พระ” ออกแล้วดูในลำดับของคำนั้นๆ.

พระ

1. title used when speaking of a Buddhist monk; venerable. 2. a Bhikku; Buddhist monk; monk; (in other religious) a priest; minister; clergyman; etc.

พระครู

the title of monastic dignitary lower than Chao Khun; Phra Khru; Venerable Teacher.

พระเครื่อง

a small Buddha image (often used as an amulet or talisman); amuletic Buddha image.

พระธรรม

Dhamma; Dharma; the Doctrine; the Teachings; the Law; the Norm.

พระนอน

Reclining Buddha.

พระบรมศาสดา

the Master; the Teacher; the Great Master; the Buddha.

พระบูชา

a Buddha image of a larger size fit to be placed more or less permanently for worship; Buddha image (to be) set (on an altar) for worship; altar Buddha-image.

พระประธาน

the principle Buddha image (in the Uposatha hall); main Buddha image.

พระปรางค์

(round-topped) towerlike stupa with a pronged crownpiece; Phra Prang.

พระผู้มีพระภาค

the Blessed One; the Exalted One.

พระพุทธเจ้า

the Buddha; Lord Buddha; the Enlightened One; the Awakened One.

พระพุทธบาท

the Buddha’s footprint.

พระพุทธปฏิมา

a Buddha image.

พระพุทธรูป

the figure of the Buddha; a Buddha image.

พระพุทธศาสนา

Buddhism; the teaching of the Buddha.

พระสงฆ์

1. Sangha; the Order; the monastic order. 2. a monk.

พระไสยาสน์

ดู พระนอน.

พราหมณ์

a Brahman; man of the Brahmin caste; a priest.

พละ

power; strength; health; energy.

พลี

religious offering.

พหุลกรรม

ดู อาจิณณกรรม.

พหูสูต

one who has great knowledge; a very learned man; well-taught man; man of great learning.

พัดยศ

an ornamental long-handled fan used as insignia of monastic rank; fan as rank insignia; rank fan; official fan; fan insignia.

พัทธสีมา

boundary established by the Sangha; consecrated area; consecrated place of assembly; (T.) consecrated assembly hall.

พับเพียบ

v. to sit flat with both legs tucked back to one side; sit side-ways.

พาล

a fool; spiritually defective person.

พาหุสัจจะ

much learning; great learning; profound knowledge.

พิธี

arrangement; performance; ceremony.

พิธีกรรม

rite; ritual; ceremony.

พิธีหลวง

ดู ราชพิธี.

พินทุ, พินทุกัป

ดู กัปปพินทุ. 

พีชนิยาม

physical organic order; biological laws.

พุทธะ

the Buddha; a Buddha; enlightened one.

พุทธกาล

the time of the Buddha (or a Buddha); the advent of the Buddha.

พุทธกิจ

the Buddha’s daily routine; duty of the Buddha.

พุทธคุณ

the quality (virtue or character) of the Buddha.

พุทธจริยา

the Buddha’s conduct; the Buddha’s course of conduct; the Buddha’s career or style of life; the Buddha’s life activities; the way of the Buddha.

พุทธจักร

the Buddhist Church; the Buddhist monastic order.

พุทธบริษัท

the Buddhist assembly; the four assemblies of Buddhists; Buddhists collectively.

พุทธบาท

the Buddha’s footprint.

พุทธปฏิมา

ดู พระพุทธปฏิมา.

พุทธประวัติ

the life of the Buddha; life-story of the Buddha.

พุทธพจน์

the words (or teaching) of the Buddha; the Buddha’s sayings.

พุทธภาษิต

what said by the Buddha; the Buddha’s sayings.

พุทธมามกะ

one devoted to the Buddha; one who professes Buddhism; a Buddhist.

พุทธรูป

ดู พระพุทธรูป.

พุทธวงศ์

“the History of the Buddhas”; name of the fifteenth division of the Khuddaka Nikaya.

พุทธศักราช

the Buddhist Era (B.E.).

พุทธศาสนา

ดู พระพุทธศาสนา.

พุทธศาสนิกชน

a Buddhist; adherent of Buddhism.

พุทธันดร

a Buddha-interval; the period between the appearance of one Buddha and the next.

พุทธานุสติ

recollection of the Buddha; reflection on the virtue of the Buddha.

พุทธาวาส

residence of the Buddha’; the sanctuary or public precincts of monastery.

พุทธิจริต

the intellectual; the wise; one whose behavior or character is wisdom; an intelligent-natured person.

เพล

the limited time for the second and last meal of the monk; lunchtime for Buddhist monks; (11:00-12:00 a.m.); forenoon meal.

แพศย์

a member of the third caste; merchant and agriculturalist; trades folk.

โพชฌงค์

(the seven) Constituents (or Factors) of Enlightenment; wisdom-factors.

โพธิ [ต้นไม้]

the “Bo” tree; the Bodhi Tree; pipal tree; the Ficus Religiosia.

โพธิญาณ

Enlightenment; supreme knowledge.

โพธิปักขิยธรรม

(the thirty-seven) qualities contributing to enlightenment; virtues partaking of enlightenment.

โพธิสัตว์, พระ

the Bodhisatta; Bodhisattva; a Buddha-to-be; Enlightenment-being; candidate for Buddhahood; one who has resolved to attain enlightenment for the helping of his follow-men.



อา-โอ


จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย