พุทธสุภาษิต - ธรรมะไทย

บริการมืออาชีพด้านบัญชี เพื่อความสำเร็จทางธุรกิจของคุณ

ค้นหาในเว็บไซต์ :

พุทธสุภาษิต

พุทธสุภาษิต เป็นสุนทรพจน์เครื่องเตือนใจ ให้ดำเนินในสัมมาปฏิบัติได้เป็นอย่างดี เพื่อให้เป็นสักขีพยานเด่นชัดอยู่ในใจของนักธรรมอยู่เสมอ

#	เรื่อง	อ่าน
0158	โทโส โกธสมุฏฺฐาโน โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน	28
0157	ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา วาจาของคนถูกโทสะประทุษร้ายแล้ว เป็นวาจาหยาบคาย	23
0156	ชเห กาปุริเส หีเน กุกฺกุโฏวิย เสนกํ ควรละคนชั่วเลวเสีย เหมือนไถ่เหยี่ยวฉะนั้น	19
0155	โกโธ ทุมฺเมธโคจโร ความโกรธเป็นโคจรของคนมีปัญญาทราม	27
0154	โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ คนถูกความโกรธครอบงำแล้ว ย่อมละกุศลเสีย	21
0153	กเรยฺย วากฺยํ อนุกมฺปกานํ ควรทำตามถ้อยคำของผู้เอ็นดู	28
0152	อิจฺฉํ น เสเวยฺย อนตฺถสญฺหิตํ ไม่ควรเสพ ความอยากอันกำกับด้วยความฉิบหาย	61
0151	อมิตฺตวสมเนฺวติ ปจฺฉา จ อนุตปฺปติ ผู้เป็นไปตามอำนาจของอมิตร ย่อมร้อนรุ่ม ณ ภายหลัง	45
0150	อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช ความโกรธนั้นเกิดจากความไม่อดทน เป็นน้อยก่อนแล้วเป็นมาก ย่อมเจริญขึ้น	30
0149	อคฺคี ว ติณกฏฺฐสฺมึ โกโธ นรสฺส วฑฺฒติ : ความโกรธของคนย่อมเจริญขึ้น เหมือนไฟในหญ้าและไม้	56
0148	ยตฺถ เวรี นิวีสติ น วเส ตตฺถ ปณฺฑิโต ไพรีอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่อยู่ที่นั้น	109
0147	ผาติ ํ กยิรา อวิเหจยํ ปรํ ไม่เบียดเบียนผู้อื่นควรทำความเจริญ	95
0146	ปญฺหา หิ เสฏฐา กุสลา วทนฺติ คนฉลาดย่อมกล่าวปัญญาแลว่าประเสริฐ	102
0145	น สาธุ พลวา พาโล คนพาลมีกำลังไม่สำเร็จประโยชน์	131
0144	น เว ยาจนฺติ สปฺปณฺณา คนมีปัญญาย่อมไม่ขอเลย	157
0143	น ปาปชนสํเสวี อจฺจนฺตํ สุขเมธติ คนไม่ส้องเสพบาปชน ย่อมได้สุขเหลือล้น	135
0142	ธีโร จ พลวา สาธุ ส่วนปราชญ์มีกำลังสำเร็จประโยชน์	109
0141	ธมฺมํ เม ภณมานสฺส น ปาปมุปลิปฺปติ เมื่อเรากำลังพูดธรรม บาปย่อมไม่เข้ามาติด	125
0140	คณํ วา ปริหเร ธีโร เอโกวาปิ ปริพฺพเช ปราชญ์พึงบริหารหมู่ หรือแม้อยู่คนเดียว พึงเว้นโทษหมด	90
0139	เอกรตฺตํ ทิรตฺตํ วา ทุกฺขํ วสติ เวริสุ จะอยู่เพียงคืนเดียวหรือ๒ คืน ก็เป็นทุกข์เพราะพวกไพรี	127