สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ
ความผิดของผู้อื่นเห็นได้ง่าย
อตฺตโน ปนา ทุทฺทสํ
ความผิดของตน มองเห็นได้ยาก
ตญ.จ กม.มํ กตํ สาธุ ยํ กต.วา นานุตป.ปติ
( ตัญจะ กัมมัง กะตัง สาธุ ยัง กัตวา นานุตัปปะติ )
ทำกรรมใดแล้ว ไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลดี
มา ชาตึ ปุจ.ฉ จรณญ.จ ปุจ.ฉ
( มา ชาติง ปุจฉะ จะระณัญจะ ปุจฉะ )
อย่าถามถึงชาติกำเนิด จงถามถึงความประพฤติ
เสย.โย อมิต.โต เมธาวี ยญ.เจ พาลานุกม.ปโก
( เสยโย อะมิตโต เมธาวี ยัญเจ พาลานุกัมปะโก )
มีศัตรูเป็นบัณฑิต ดีกว่ามีมิตรเป็นพาล
ธมฺเม ฐิตา เย น กโรนฺติ ปาปกํ
ผู้ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่ทำบาป