นรชน ผู้ว่ายในกิเลสกาม

 หิ่งห้อยน้อย   27 เม.ย. 2554

 
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
                     ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง




นรชนเป็นผู้ข้องอยู่ในถ้ำ
เป็นผู้อันกิเลสมากปิดบังไว้แล้ว
นรชนเมื่อตั้งอยู่ ก็หยั่งลงในที่หลง

นรชนเช่นนั้น
ย่อมอยู่ไกลจากวิเวก
ก็เพราะกามทั้งหลายในโลก
ไม่เป็นของอันนรชนละได้โดยง่าย


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ



 






นรชนผู้ลุ่มหลง .            ในกาม
จิตหมกในกิเลสทราม       หม่นเศร้า
ติดข้องในกายกาม          คุกรุ่น กิเลสนอ
ไกลจากวิเวกเคล้า          ซ่านไซ้ตัณหา


เพราะจิตเจ้า ติดใน ถ้ำเรือนกาย
จึงมิวาย ถูกครอง ด้วยตัณหา
กิเลสเร้า สุมทรวง บ่วงกามา
พาเวียนว่าย วัฏฏา มาเนิ่นนาน

พาเจ้าไกล จากวิเวก เฉกมุนี
ถูกย่ำยี สิ้นศรี วัฏฏผลาญ
ตัณหาเคล้า คลออยู่ ในดวงมาน
จึงพบพาน แต่ทุกขา พารันทด

มาวันนี้ พบสัทธรรม ล้ำเลอค่า
ขององค์พระศาสดา มากำหนด
ดุจพบน้ำ อมฤต ที่เลิศรส
พระสุคต มอบไว้ ให้อาบกิน


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ











กายเรียกว่า ถ้ำ
คำว่า กายก็ดี ถ้ำ ก็ดี ร่างกายก็ดี ร่างกายของตนก็ดี
เรือก็ดี รถก็ดี ธงก็ดี จอมปลวกก็ดี รังก็ดี เมืองก็ดี
กระท่อมก็ดี ฝีก็ดี หม้อก็ดี เหล่านี้เป็นชื่อของกาย


***************

นรชน คือ บุคคล
นรชนเป็นผู้ข้องอยู่ในถ้ำ ก็คือ
บุคคลทั้งหลายที่เกี่ยวพัน ที่เกี่ยวข้อง
ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความปรารถนาในรูป
ความเข้าไปถือ ความเข้าไปยึดในรูป อันเป็นความตั้งมั่น ความถือมั่น
และความนอนตามแห่งจิต บุคคลมาเกี่ยวข้องอยู่ในความพอใจเป็นต้นนั้น
จึงชื่อว่า เป็นผู้ข้องอยู่ในถ้ำ


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ








# อ้างอิง...
กายเรียกว่า ถ้ำ
คำว่า กายก็ดี ถ้ำ ก็ดี ร่างกายก็ดี ร่างกายของตนก็ดี
เรือก็ดี รถก็ดี ธงก็ดี จอมปลวกก็ดี รังก็ดี เมืองก็ดี
กระท่อมก็ดี ฝีก็ดี หม้อก็ดี เหล่านี้เป็นชื่อของกาย..." หิ่งห้อยน้อย"



@ เคยเขียนถึง เรื่องกาย คล้ายว่าถ้ำ
แต่ก็จำ คลับคล้าย กายที่ว่า
ก็คือร่าง กายเรา เก่าก่อนมา
ผู้ที่อาศัยอยู่ ก็รู้ดี
@ อาจารย์แม่ ยกมา อีกคราหนึ่ง
และบอกถึง เรื่องกาย ในหลายที่
มีจอมปลวก รถเรือ เชื่อมากมี
แม้แต่ผี ก็ใช่ ให้เป็นงง !
@ ใช่ลองภูมิ หลอกนะ อาจารย์แม่
ขอเพียงแค่ ชี้แจง แถลงส่ง
ถ้ำคือผี ผีคือกาย ความหมายตรง
ผมยังคง สงสัย สิ่งไหนกัน
@ ผีคือซาก ศพเน่า เราเขาแน่
อาจารย์แม่ ว่าไง ใช่ไหมนั่น..?
เมื่อยังมี ชีวิต จิตผูกพัน
ก็ยึดมั่น ถือมั่น จนวันตาย
@ จิตเป็นนาย กายหรือ ก็คือถ้ำ
จิตปลุกปล้ำ ถ้ำอยู่ มิรู้หน่าย
ทั้งทั้งที่ ถ้ำนั้น อันตราย
เสื่อมสลาย ย่อยยับ ไม่กลับคืน
@ จิตกับกาย ต้องจาก พรากกันแน่
อาจารย์แม่ ย่อมรู้ กว่าผู้อื่น
จิตกับกาย จากกัน ไร้วันฟื้น
ไม่เหมือนหลับ ยังมีตื่น ฟื้นกลับมา
@ คิดถึงถ้ำ คือกาย หลายคนคิด
เมื่อชีวิต เรามีอยู่ ยังรู้ค่า
อายุไข กำหนด หมดเวลา
แล้วอนาคตนั้น เป็นฉันใด
@ทั้งประถม มัธยม อุดมครบ
สามคำรบ ใกล้เวลา อายุไข
หลายคนผ่าน สวยงาม ทั้งสามวัย
แล้วต่อไป น่าคิด ชีวิตคน
@ คิดแล้วเศร้า ถ้ำนี้ ผีแน่แน่ !
อาจารย์แม่ ขอรับ ผมสับสน
ทุกวันนี้ อาศัย ไหว้สวดมนต์
หวังมงคล พุทธคุณ บุญนำพา
@ อาจารย์แม่ ชี้นำ หมั่นพร่ำสอน
เป็นบทกลอน อ่านง่าย ไร้ปัญหา
ได้เจอแม่ ตัวจริง ยิ่งศรัทธา
แม้เวลา น้อยนิด ยังติดใจ
@ผมเขียนกลอน วันนี้ ที่กรุงเทพ
มาเพื่อเก็บประสบการณ์อันยิ่งใหญ่
หน่วยงานเก่าเขาเชิญเดินทางไป
เพื่อมาให้ความรู้ผู้รอคอย...พุดเดิล

.....ดีใจครับได้เจอกับอาจารย์แม่ หิ่งห้อยน้อย...ที่ (พิษณุโลก) โดยบังเอิญ ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เจอ ดีใจมาก จริง ๆ แต่เสียดายเวลามีน้อยไปหน่อย พุดเดิล คงโทรมมากกว่าในรูป เป็นไหน ๆ แต่ช่างเถอะ เพราะทุกอย่างเป็นไปตามเหตุ ตามปัจจัยแห่งสังขาร และสภาพภูมิอากาศ (สภาพแวดล้อม) ...สวัสดีครับ








@ ใช่ลองภูมิ หลอกนะ อาจารย์แม่
ขอเพียงแค่ ชี้แจง แถลงส่ง
ถ้ำคือผี ผีคือกาย ความหมายตรง
ผมยังคง สงสัย สิ่งไหนกัน ... (นิวพุดเดิล)

ใช่ว่า ผี แต่เป็น ฝี ของเปื่อยเน่า
คือกายเรา ที่ทุกคน รนยึดมั่น
ว่าตัวกู ของกู สารพัน
สุดท้ายนั้น ก็เลือนลับ ต้องดับไป

@ทั้งประถม มัธยม อุดมครบ
สามคำรบ ใกล้เวลา อายุไข
หลายคนผ่าน สวยงาม ทั้งสามวัย
แล้วต่อไป น่าคิด ชีวิตคน ... (นิวพุดเดิล)

ถ้าจิตเขลา มิรู้ สู่ประมาท
ก็จะพลาด ทางดีเด่น เป็นกุศล
เพราะสวยงาม ทั้งสามวัย ยามเป็นคน
จิตจะพา เวียนวน หนวัฏฏา

แต่ถ้าตั้ง อยู่ในความ ไม่ประมาท
จะไม่พลาด จะไม่ติด ในมิจฉา
แม้นเดินตาม ทางตรง องค์สัมมาฯ
ก็คงรอ วันเวลา หลุดวัฏฏ์ภพ



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ








เป็นผู้อันกิเลสมากปิดบังไว้แล้ว คือ

บุคคลที่ยึดถือ ยึดติดในรูป ในกายของตน
เป็นเพราะมีความกำหนัด ความพอใจ ความยินดี ความขัดเคือง ความหลง ความโกรธ
ความผูกโกรธ ความลบลู่ ความตีเสมอ ความริษยา ความตระหนี่ ความลวง ความโอ้อวด
ความดื้อ ความแข่งดี ความถือตัว ความดูหมิ่น ความเมา ความประมาท ปิดบังไว้แล้ว

อันกิเลสทั้งปวง อันทุจริตทั้งปวง อันความกระวนกระวายทั้งปวง อันความเร่าร้อนทั้งปวง
อันความเดือดร้อนทั้งปวง อันอภิสังขาร คือ อกุศลธรรมทั้งปวง บ้งไว้ คลุมไว้ หุ้มห่อไว้
ปิดไว้ ปิดบังไว้ ปกปิดไว้ ปกคลุมไว้ ครอบงำไว้แล้ว





นรชนเมื่อตั้งอยู่ ก็หยั่งลงในที่หลง

เมื่อสภาวะเหล่านี้ คือ
ความทุกข์ ความโศกเศร้า ร่ำไร รำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ
ก็เกิดกับบุคคลเหล่านั้น เนื่องจากหยั่งลง คือก้าวลง ในกามคุณ ๕ อันได้แก่
รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส

คำว่า ที่หลง คือ กามคุณทั้ง ๕



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ








นรชนเช่นนั้น
ย่อมอยู่ไกลจากวิเวก
ก็เพราะกามทั้งหลายในโลก
ไม่เป็นของอันนรชนละได้โดยง่าย

เมื่อบุคคลยึดมั่นถีอมั่น ว่าตัว ว่าตน ว่าเรา ว่าของเรา
ยึดมั่นถีอมั่น ในกาย ในถ้ำ ในสักกายทิฏฐิ
บุคคลเหล่านั้นย่อมไกลจากวิเวก ความสงบ ความสงัด
คือ กายวิเวก จิตวิเวก และอุปธิวิเวก

ที่เป็นเช่นนี้ เพราะกามอันได้แก่วัตถุกาม และกิเลสกาม
หรือกามคุณ ๕ นั้น ไม่ใช่สิ่งที่บุคคลทั้งหลาย จะละทิ้งได้โดยง่าย


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ








 เปิดอ่านหน้านี้  5587 

  แสดงความคิดเห็น


RELATED STORIES



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย