ขอสวัดดีกัลยาณธรรมทุกท่านค่ะ

ดิฉันเห็นว่าทุกวันนี้พระนักเผยแผ่มีการเผยแผ่ธรรมะในเรื่องของความกตัญญู
โดยการพูด หรือการเปิดวีดีโอให้เด็กซาบซึ้งหรือสุดเจ็บปวดที่ตนเคยทำไม่มีกับพ่อแม่ไว้ เพื่อให้เด็กซาบซึ้งในบุญคุณ

อยากเรียนถามท่านผู้รู้ว่าการจัดกิจกรรมเช่นนี้จะปลูกฝังให้เด็กรักพ่อแม่จริงหรือคะ



ขอกราบขอบพระคุณทุกท่านล่วงหน้าทุกคำแนะนำและข้อคิดเห็นค่ะ
   

การบรรลุธรรม ตั้งตั้งอยู่บนจิตที่เป็นกุศลเท่านนั้นค่ะ

การที่ผู้หนึ่งผู้ใดไปทำให้

ผู้ที่มีจิตเป็นกุศล กลายเป็นจิตอกุศล
ผู้ที่มีจิตเป็นอกุศลอยู่แล้ว ทวีในความเป็นอกุศลมากขึ้น

เท่ากับเบียดเบียนผู้อื่น ย่อมกระทำบาปโดยไม่ตั้งใจ

แต่บาปคือบาป ไม่สามารถ นำไปล้างได้ เขาผู้นั้นก็คงต้องเสวยกรรมที่ตนทำน่ะค่ะ



ความไม่รู้ (อวิชชา) เกิดขึ้นได้ เพราะการไร้กัลยาณมิตร เป็นเบื้องต้น
ดั่งพุทธวัจนะที่ยกมา ดังนี้


การไม่คบสัปบุรุษที่บริบูรณ์ ย่อมยังการไม่ฟังสัทธรรมให้บริบูรณ์
การไม่ฟังสัทธรรมที่บริบูรณ์ ย่อมยังความไม่มีศรัทธาให้บริบูรณ์
ความไม่มีศรัทธาที่บริบูรณ์ ย่อมยังการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคายให้บริบูรณ์
การทำไว้ในใจโดยไม่แยบคายที่บริบูรณ์ ย่อมยังความไม่มีสติสัมปชัญญะให้บริบูรณ์
ความไม่มีสติสัมปชัญญะที่บริบูรณ์ ย่อมยังการไม่สำรวมอินทรีย์ให้บริบูรณ์
การไม่สำรวมอินทรีย์ที่บริบูรณ์ ย่อมยังทุจริต ๓ ให้บริบูรณ์
ทุจริต ๓ที่บริบูรณ์ ย่อมยังนิวรณ์ ๕ ให้บริบูรณ์
นิวรณ์ ๕ ที่บริบูรณ์ ย่อมยังอวิชชาให้บริบูรณ์
อวิชชานี้มีอาหารอย่างนี้ และบริบูรณ์อย่างนี้ ฯ



ดิฉันเห็นว่าทุกวันนี้พระนักเผยแผ่มีการเผยแผ่ธรรมะในเรื่องของความกตัญญู
โดยการพูด หรือการเปิดวีดีโอให้เด็กซาบซึ้งหรือสุดเจ็บปวดที่ตนเคยทำไม่มี
กับพ่อแม่ไว้ เพื่อให้เด็กซาบซึ้งในบุญคุณ



เขารู้ได้อย่างไรว่า น้ำตาที่ไหลอยู่นั้น เป็นน้ำตาแห่งความซาบซึ้ง เป็นน้ำตาแห่งความปีติ

เขารู้หรือไหมว่า น้ำตาของเด็กที่ไหลออกมานั้น เป็นน้ำตา หรีอกริยาที่แสดงให้เห็น
ถึงจิตที่หม่นหมองของเด็ก

และจิตที่หม่นหมอง คีอ " อกุศลจิต" นั่นเอง