ทัศนะคติคนจีน (หัวโบราณ) ไม่ชอบเขยคนไทยด้วยเหตุผลหลักๆคือจน เกียจคร้าน ขี้เหล้า ฯลฯ เหมารวมว่างั้นเถอะ
ถามว่า บาปไหม ?
ตอบ ไม่บาปหรอก
เรื่องนี้พ่อแม่ต้องเข้าใจว่า ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่ อีกทั้งตัวเราก็ไม่ได้อยู่ดูแลลูกตลอดไป ฯลฯ
และตัวเราเองก็เห็นว่า ชายคนดังกล่าวสู้ขีวิต ขยันทำงาน และดูแลเราได้ในวันข้างหน้าก็รักไปเถอะ
น่าจะลองห่างดูนะ ถ้าคู่แล้วย่อมไม่แคล้วกัน รอให้ทุกฝ่ายใจเย็นก่อนแล้วค่อยมาว่ากันด้วยเหตุผล
น่าเห็นใจจังเลยนะ จงเป็นตัวของตัวเองเถิดนะ คนไทยก็ไม่เห็นไรเลยนี่นา ถ้าขยันทำมาหากินนะ ไม่เล่นการพนัน ไม่ติดเหล้า เป็นคนดีรักครอบครัวนะ ดีทั้งนั้นเเหล่ะจ๊ะ
น่าเห็นใจมาก...ชีวิตก็อย่างนี้นะ ไม่มีอะไรสมดังใจเสมอไป
ชีวิตมีองค์ประกอบหลายอย่าง ครอบครัวเดิม(พ่อแม่พี่น้อง) ก็เป็นส่วนสำคัญ ไม่แพ้ครอบครัวใหม่(สามีภรรยาลูก) คนกลางที่ต้องเลือกอย่างคุณ น่าปวดหัวที่สุด
คงต้องใช้เวลาเป็นเครื่องช่วย ไม่ต้องรีบ... อายุไม่ใช่สิ่งที่เป็นข้อจำกัดในการต้องรีบแต่งงานหรอก ความรักที่มีคุณภาพที่มั่นคงต่างหาก ก็ถือเอาอุปสรรคเป็นสิ่งทดสอบ คนรักของคุณ ดูความมั่นคง ดูความตั้งใจ ดูการร่วมแก้ปัญหา หากคุณทั้งสองสามารถผ่านเรื่องราวครั้งนี้ไปได้ จนทุกฝ่าย happy เชื่อได้ว่า ชีวิตครอบครัวของคุณต้องมีความสุขและยั่งยืนแน่นอน (คู่แล้วไม่แคล้วกัน)
ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีโศก
เมื่อไม่มีรัก ความโศกจักมีแต่ที่ใด
ไม่มีทั้งรัก ไม่มีทั้งชัง แสนจะสบาย
ขออณุโมทนา ในความกตัญญูต่อคุณพ่อคุณแม่ และความจริงใจต่อคนรัก ของคุณนกน้อยด้วยนะครับ
เรื่องของความรู้สึกของคนอื่นนั้น เราจะไปบังคับไม่ได้
แต่เรามีสิทธิเต็มที่ ที่จะเลือกตอบสนองอย่างไรต่อความรู้สึกของคนอื่นนั้น
คุณนกน้อยจะบังคับให้คุณพ่อคุณแม่ชอบแฟนคุณคงไม่ได้
เช่นเดียวกับ คุณพ่อคุณแม่ก็บังคับให้คุณนกน้อยเลิกชอบแฟนคุณก็ไม่ได้เช่นกัน
แต่ครอบครัวก็คือครอบครับ ไม่ว่าจะมีความเห็นต่างกัน ก็ไม่ได้แปลว่าจะเลิกเป็นครอบครัวกันได้ ดังนั้นจึงควรทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน
ทำความเข้าใจหมายถึงรับรู้เอาความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจเราอย่างแท้จริง
ไม่ใช่เพียงเข้าใจด้วยความคิด หรือ สมอง
การจะรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายได้มากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับว่าคุณนกน้อยจะลดความอยากของตัวเอง ลดความรู้สึกว่าเราเป็นฝ่ายถูก ลดความรู้สึกว่าเราเป็นฝ่ายที่มีเหตุผลมากกว่า ลงได้มากขนาดไหน ตรงนี้หละครับที่ยาก ต้องใช้ทั้งความอกทนและข่มใจ
ยิ่งลดได้มาก ก็จะยิ่งเข้าใจคุณพ่อคุณแม่มาก
ยิ่งเข้าใจคุณพ่อคุณแม่มาก ความทุกข์จากความขัดแย้งในใจคุณนกน้อยก็จะลดลง
เมื่อความทุกข์ในใจคุณนกน้อยก็จะลดลง ก็จะมีความรู้สึกด้านบวกมากขึ้น รักคุณพ่อคุณแม่มากขึ้น และจะเห็นว่าแท้จริงแล้วเราก็อาจคิดไม่ถึงในบางด้าน บางด้านความเห็นของคุณพ่อคุณแม่อาจมีเหตุผลมากกว่า
เมื่อคุณคุณพ่อคุณแม่รู้สึกถึงความรัก ความเห็นใจก็จะตามมา ความอยากจะให้ลูกทำทุกอย่างตามความต้องการของพ่อแม่อย่างไม่มีเหตุผล(ถ้ามี)ก็จะลดลง ความรู้สึกว่าเป็นฝ่ายที่มีเหตุผลมากกว่าของคุณพ่อคุณแม่ก็จะลดลง การยอมรับในตัวแฟนของคุณนกน้อยก็จะมากขึ้น
ผมไม่เห็นว่าทางนี้จะเป็นทางที่ง่าย และจะเห็นผลในระยะเวลาอันสั้น แต่ก็เป็นทางเดียวที่ผมเห็นว่าเป็นทางแก้ทุกข์ที่ไม่เป็นการไปสร้างทุกข์ตัวใหม่
หากถามผมว่า "แล้วจะเห็นผลได้เมื่อไหร่" ผมตอบไม่ได้ครับ
เพราะมันก็ขึ้นอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ด้วย แต่ผมบอกได้ว่าถ้าถามแบบนี้ก็แปลว่า ความอดทนนั้นเริ่มลดลงแล้ว ความอยากมีพลังมากขึ้น
หากคุณนกน้อยข่มความอยากของคุณลงได้ อย่างน้อยก็จะพบความสบายใจ เป็นความสบายใจที่ไม่ได้เกิดจากการได้ในสิ่งที่เราต้องการ แต่เป็นความสบายใจที่เราได้ทำหน้าที่ของลูกต่อพ่อแม่ และ คนรักของแฟน ได้อย่างดีที่สุดแล้ว ถึงตอนนั้นไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร จะเลิกไม่หรือไม่เลิก คุณนกน้อยจะไม่รู้สึกผิดอย่างแน่นอนครับ เพราะเราไม่ได้เลื่อกทำตามความต้องการของเราเพียงอย่างเดียว แต่เราก็แคร์ความรู้สึกของทุกฝ่ายอย่างที่สุดแล้ว
คนที่ลดความอยากของตัวเองได้มากกว่า และทำเพื่อประโยชน์สุขของผู้อื่นมากกว่า สุดท้ายความสุขและความสบายใจจะอยู่กับคนนั้นครับ
ผมทุกสิ่งเริ่มได้ที่ตัวคุณนกน้อยนะครับ ตัวเราเท่านั้นที่เลือกได้ อย่ารอให้คนอื่นเปลี่ยนตามความอยากของเราเลยครับ
สุขจากการได้ในสิ่งเราอยาก เทียบไม่ได้เลยกับสุขที่เกิดจากการเป็นอิสระจากความอยากของเรา
ในครั้งพุทธกาล หญิงผู้หนึ่ง (จำชื่อไมได้) เป็นพระโสดาบันหลงรักนายพราน หนีตามกันไป โดยมารดาบิดาไม่รู้ไม่เห็นด้วย จนได้ลูกชาย ๗ คน มีลูกสะใภ้ ๗ คน
วันหนึ่งสามีออกป่าล่าเพื่อไปดูที่ดักสัตว์ ไม่ได้สัตว์เลยสักตัว เจอพระพุทธเจ้านั่งอยู่ เข้าใจว่า พระพุทธเจ้าทำให้สัตว์ต่าง ๆ หนีไป จึงโก่งธนูจะยิ่งพระพุทธเจ้าแต่ไม่สามารถปล่อยลูกธนูได้ และก็ไม่สามารถลดธนูลงได้เช่นกัน
ฝ่ายเมียเห็นสามีหายไปนาน ก็ให้ลูกชาย ๗ คนไปตาม เจอพ่อโก่งธนูจะยิ่งพระพุทธเจ้าอยู่ก็โก่งธนูจะยิ่งพระพุทธเจ้าตามผู้เป็นพ่อ แต่ก็ไม่สามารถปล่อยลูกธนูได้
เมื่อเห็นสามีและลูกชายหายไปนาน นางก็พาลูกสะใภ้ ๗ คนออกไปตาม เห็นสามีและบุตรโก่งธนูอยู่เลยร้องว่า "อย่ายิงพ่อฉัน ๆ" ฝ่ายสามีและลูกได้ยิน ก็ให้เข้าใจว่าเป็นพ่อของเมีย จิตใจเลยอ่อนลง จึงทำให้สามารถลดธนูลงได้
พระองค์จึงเทศนาเรื่องโทษของการฆ่าสัตว์ คุณของศีลให้ฟัง สามีลูกชายทั้งลูกสะใภ้เลยบรรลุพระโสดาบันทั้งหมดเลย
+++++
ก็ไม่ทราบเรื่องนี้เข้ากันหรือเปล่า แหะ แหะ
เอาว่า หากเขาเป็นคนดี ไม่ขี้เหล้าเมายา ไม่เป็นทาสอบาย ก็น่าจะโอเคนะ
เรื่องนี้เรียกว่า ปลูกเรือน ต้องตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ ต้องตามใจผู้นอน
มีหลานท่านคงหายโกรธเองแหละ เพียงแต่อย่าสร้างเรื่องอื่น ๆ มาให้ท่านเป็นกังวลอีก
เจริญธรรม
ขอขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
จะพยายามทำสิ่งต่างๆให้ดีที่สุดค่ะ
รักของพ่อแม่ มีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา อุเบกขานี้สำคัญมาก พ่อแม่มักวางใจปล่อยวางในตัวลูกไม่ได้ คิดว่าลูกยังเด็ก กลายเป็นความยึดมั่นถือมั่นไปอีก ตอนนี้ก็มีลูกด้วยเหมือนกัน ความห่วงใยก็มี แต่หมวดธรรมก็ต้องเจริญ การมีปัญญาประกอบกับพรหมวิหารธรรมนี้เป็นสิ่งสำคัญ พ่อแม่บางคนเมตตากรุณากับลูกมากจนลูกเสียคน พ่อแม่บางคนบังคับลูกให้ประพฤติทุจริต ไม่ทำก็หาว่าเป็นลูกอกัตญญู ตอบแทนคุณอย่างมีหลักธรรมประกอบด้วย พ่อแม่มีคู่เดียวในโลก ท่านตายไปจะให้ใครแทนใหม่ก็ไม่ได้ แฟนยังหาใหม่กันได้ แต่ถึงกระนั้นก็ต้องเอาความชอบธรรมเป็นใหญ่ มาตัดสินว่าควรจะเลือกแฟนหรือเลือกพ่อแม่ ถ้าการมีแฟนแล้วพ่อแม่ต้องตายไปในบัดดล ก็ควรเลือกพ่อแม่ แต่หากพ่อแม่ยึดมั่นอย่างไม่ชอบธรรม อคติ ลำเอียง ก็อย่าใจร้อนในการตัดสินใจ แฟนเราชนะใจพ่อแม่เราในตอนนี้ยังไม่ได้ ก็ยืดเวลาไป พิสูจน์รักแท้ให้ท่านเห็น และเราก็ได้พิสูจน์อะไรๆได้ด้วย บอกไม่ได้ว่าจะให้รอนานแค่ไหน อยู่ที่บทพิสูจน์..........เห็นใจ แต่อยากให้มองว่านี้คือวิบากกรรมเก่าเช่นกันที่ทำให้มีอุปสรรคในความรัก การผิดศีลข้อ 3 การพลัดพรากแยกคู่ของคนและสัตว์ ( เช่น จับเอาลูกสัตว์มาเลี้ยง พรากแม่ลูก คู่ของสัตว์นั้นๆ
