ผม ตรงประเด็น เป็นผู้นำเสนอกระทู้ครับ
ลืมไปว่า เวลาตั้งกระทู้ใหม่ในเว็บนี้ ชื่อของสมาชิกที่ล็อกอินเข้ามาจะไม่ปรากฏอัตโนมัติ
พอจะย้อนไปแก้ไข เพิ่มชื่อ ก็แก้ไม่ได้แล้ว
ขออภัยอีกครั้ง
ชาวพุทธควรเจริญอานาปานสติอย่างยิ่ง เพราะเป็นพระกรรมฐานที่มีอยู่กับทุกตัวคน ไม่ต้องหาอุปกรณ์อะไรเพิ่มเติม และเป็นพระกรรมฐานที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญไว้มากว่า... หากเจริญอานาปานสติแล้ว จะทำให้เจริญมหาสติปัฏฐานได้บริบูรณ์ และจะทำให้เจริญโพชฌงค์ทั้ง ๗ ประการได้บริบูรณ์ อีกทั้งทำให้อยู่เป็นสุขในปัจจุบัน และจิตหลุดพ้นได้โดยง่าย... ส่วนที่ว่าเป็นพระกรรมฐานของพระมหาบุรุษนั้น โดยส่วนตัวเห็นว่า ยิ่งเป็นพระกรรมฐานที่พระมหาบุรุษปฏิบัติด้วยแล้ว ก็ยิ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความถูกต้องและเที่ยงตรงที่จะบรรลุธรรมได้ง่าย... ดังนั้น ชาวพุทธทุกคนควรที่จะเจริญอานาปานสติอย่างยิ่ง...
โถ คุณหมอ
ตั้งกระทู้ แทนที่จะถาม ทำความรู้ความเข้าใจในอรรถธรรมพระพุทธพจน์
เพื่อนำไปสู่การปฏิบัติได้ถูกต้อง
ไหงไปไล่ตามแกะ "ความเห็น" ของตำรายุคหลังๆอีกเล่าครับ ได้สับสนกันไปก่อน
มึน ครับ..อิอิ
ประเด็น ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้น เพราะช่วงหลัง ได้ยินชาวพุทธรุ่นใหม่มีท่าทีที่เป็นลบต่อการฝึกอานาปนสติกันจำนวนมาก
เท่าที่ได้ยินมา ก็จะเป็นจาก พระคัมภีร์จุดที่ผมยกให้ฟัง
ภาษาที่ใช้ ในพระะคัมภีร์รุ่นหลัง ตรงจุดนี้ กำกวมมาก (ขออภัย)
บางสำนักที่ถือตามมติแห่งคัมภีร์นี้บางแห่ง ถึงกัยให้ชาวพุทธปัจจุบันเลิกฝึกอานาปนสติกันเลย
และ อาจจะสร้างปัญหาใหญ่ตามมา
โดยบอกว่า อานาปนสตินั้น เหมาะสำหรับ
1.พระพุทธเจ้า
2.พระปัจเจกพุทธเจ้า
3.พุทธบุตร
4.ผู้เป็นมหาบุรุษ(เช่น พระโพธิสัตว์ อัครสาวก มหาสาวก ?)
คุณ ลองดูดีๆน่ะครับ
มีการนำเอา คำว่า "พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และ ผู้เป็นมหาบุรุษ"... มากล่าว.
แต่ กลับ แทรกคำว่า "พุทธบุตร" เข้าไป ไว้ระหว่าง คำว่า "พระปัจเจกพุทธเจ้า" กับคำว่า " และ ผู้เป็นมหาบุรุษ"...และ ก็จบท้ายประโยคด้วยคำว่า "เท่านั้น".
จะอย่างไรก็ตาม ผมก็เห็นด้วย100% กับเพื่อนสมาชิกท่านอื่นๆ ว่า ในเรื่อง อานาปนสตินี้ ควรจะถือตามพุทธพจน์โดยตรง เป็นหลัก .... มากกว่า คัมภีร์แห่งอาจารย์ใดๆ หรือ สำนักใดๆ
สัมมาสมาธิของพระอริยะ ที่เป็นองค์ของมรรคแปดข้อสุดท้ายนั้น เมื่อเจริญได้สมบูรณ์ จักหนุนเนื่องให้บังเกิดมรรคสมังคี.... และ บังเกิดผลเป็น สัมมาญาณะ(ตรัสรู้ชอบ) และ สัมมาวิมุติ(หลุดพ้นชอบ)
ดังนั้น การที่แยกขาด สมาธิ ออกจาก วิปัสสนา.... จึงเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เพราะเสมือนแยกเชือกที่เกิดจากด้ายแปดเส้นที่ควั่นไว้เป็นเกลียวออกจากกัน เชือกนั้นย่อมไม่แข็งแรงสมบูรณ์
สัมมาทิฏฐิในส่วนอนาสวะที่เป็นองค์แวดล้อมสัมมาสมาธิของพระอริยะนั้น ก็เป็นปัญญา ปัญญินทรีย์ ปัญญาพละ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ อยู่ในตัวแล้ว. และ สัมมาญาณะ ที่เป็นผลสืบเนื่องจากสัมมาสมาธิของพระอริยะเองนั้น ก็เป็นส่วนของปัญญา อีกเช่นกัน
เรื่อง ของการภาวนาตามแนวทางมรรคมีองค์แปด จึงต้องมองแบบองค์รวม HOLLISTIC หรือ
มรรคสมังคี
จึงต้องไม่มองแบบแยกส่วน
อานาปนสติ จึงเป็นมงกุฏแห่งกรรมฐาน
สมบูรณ์พร้อมในตัว ทั้ง สติ สมาธิ ปัญญา
ด้วยเหตุนี้
จึง ขอเชิญชวนเพื่อนๆสมาชิก มาเจริญ อานาปนสติให้ยิ่งๆขึ้นไปเถิด
แค่ศีล5ยังไม่ครบแล้วจะเอาอะไรกันขอรับ
