วัดไพชยนต์พลเสพย์ เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร แต่เดิมชาวบ้านเรียกว่า วัดปากลัด เพราะตั้งอยู่บริเวณปากคลองลัดหลวง บ้างก็เรียกว่า วัดวังหน้า หรือวัดกรมศักดิ์ก็มี

วัดนี้สร้างขึ้นในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ในปี พ.ศ.2362 ซึ่งพระองค์ทรงโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นศักดิพลเสพ* เป็นแม่กอง มาดำเนินการสร้างเมืองนครเขื่อนขันธ์ ป้อมปราการ และขุดคลองลัด ให้เสร็จลุล่วงจากที่ค้างไว้ เมื่อกรมหมื่นศักดิพลเสพสร้างเมืองเสร็จ

ท่านจึงได้สร้างวัดขึ้นด้วย และเรียกวัดนี้ว่า วัดกรมศักดิ์ แต่ชาวบ้านมักจะเรียกว่า วัดวังหน้า (ตามตำแหน่งของพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นศักดิพลเสพ) ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ทรงพระราชทานนามให้วัดใหม่ว่า วัดไพชยนต์พลเสพย์ โดยคำว่า “ไพชยนต์” มีความหมายถึงบุษบกยอดปรางค์ที่อยู่ภายในพระอุโบสถ ส่วนคำว่า “พลเสพ” นำมาจากคำท้ายชื่อของกรมพระราชวังบวรมหาศักดิพลเสพ   

พระอุโบสถ และพระวิหาร จะตั้งอยู่เคียงคู่อยู่ในอาณาเขตเดียวกัน โดยหันหน้าไปทางคลองลัดหลวงที่อยู่ทิศตะวันออก หากยืนหันหน้าเข้าหาอาคารทั้ง 2 ซ้ายมือจะเป็นวิหาร ส่วนขวามือเป็นพระอุโบสถ มีกำแพงแก้วล้อมรอบอาคารทั้ง 2 ไว้ มุมกำแพงแก้วมีวิหารคดอยู่ทั้ง 4 มุม ด้านหลังโบสถ์และวิหาร ประกอบด้วยเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ตั้งเรียงกัน 3 องค์   
บริเวณโบสถ์ วิหาร และพระเจดีย์ มีกำแพงประดับช่องลมลวดลายจีน ซุ้มประตูกำแพงประดับลายปูนปั้น บานประตูเป็นภาพวาดเทพผู้พิทักษ์ในแบบจีน ด้านนอกกำแพงประดิษฐานพระพุทธรูปอริยาบทนั่ง ปางประธานพร และมีตุ๊กตาสิงห์แบบจีนประดับอยู่   
{ พระเจดีย์ }   
{ ภาพมุมสูงวัดไพชยนต์พลเสพย์ ราชวรวิหาร }