คติธรรม คำคม โดนใจ

ขอเชิญทุกท่านที่มีคติธรรม คำคม สอนใจ ได้เอื้อเฟื่อเผื่อแผ่แก่สาธารณชนทั่วไป เป็นข้อคิดสะกิดใจ ในการใช้ชีวิตประจำวันในสังคม



# เรื่อง อ่าน
 คนที่มองอะไรเป็นการเรียนรู้จึงได้สุขทุกสถานการณ์
 เมื่อยังไม่มีปัญญาเต็มที่สมบูรณ์ ก็ขอให้มีสัมมาทิฏฐิ คือ ทิฏฐิที่เป็นหลักการที่จะเป็นฐานของการพัฒนาปัญญาต่อไป
 การปฏิบัติธรรมแม้จะทีละน้อยนิด แต่ก็ให้ผลอันหอมหวานดีงาม
 ถ้าไก่ได้พลอยหรือได้ศรีรัตนตรัย ก็ไม่สนใจและไม่เห็นคุณค่า ...เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย
 ชีวิตเรามีค่า เพราะมีเวลาจำกัด ยิ่งสำนึกในความไม่เที่ยงของชีวิต ก็ยิ่งสำนึกในค่าของมัน
 การก้าวขึ้นสู่ทางสายกลางในการปฏิบัติธรรม... ต้องลองผิดลองถูกบ้างจนคำว่ามัชฌิมาจะปรากฏชัดขึ้นในจิตใจ
 ผู้ที่จะก้าวหน้าในธรรมจนถึงขั้นปฏิบัติชอบ ต้องฝึกให้ชอบปฏิบัติเสียก่อน
 ถ้าทุกข์เกิดเพราะตัณหา มันย่อมดับไปด้วยการละตัณหา
 การที่สำนึกว่ามีผู้แผ่เมตตาให้ตัวเรา ทำให้มีความสุขได้เหมือนกัน
 เราจะประสบความสำเร็จทางโลกถึงขั้นไหนก็ตาม ถ้าเราไม่จัดการกับกิเลสในจิตใจ เราจะไม่สามารถเข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้
 ทุกๆ ขณะที่ต้องอดทน ไม่ใช่เรื่องที่กดดันหรือชวนเศร้าหมอง หากแต่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญยิ่งบนหนทางพ้นทุกข์
 วิธีที่เราจะพ้นจากความไม่พอใจและความอิจฉาในสุขและความสำเร็จของคนอื่น ไม่ใช่การสู้กับตัวเอง วิธีที่แยบคายคือฝึกสร้างมุมมองใหม่ให้เปลี่ยนจุดเน้นจาก ฉัน มาเป็น เรา’
 เปลี่ยนกระแสความอยากให้เปลี่ยนช่องจากช่องตัณหาให้เป็นช่องฉันทะให้มากขึ้น ให้มีความอยากทำหน้าที่ อยากทำงาน อยากทำสิ่งที่ดีงามในสังคม เมื่อมีความอยากแบบนี้เพิ่มมากขึ้น ความคิดและความต้องการในทางที่เป็นบาปเป็นอกุศลก็จะน้อยลง
 การปฏิบัติธรรมเหมือนการสร้างเรือ สร้างเรือแล้วจะกลัวคลื่นทำไม ฝึกจิตดีแล้ว จะกลัวปัญหาทำไม
 ในปัจจุบันขณะนั้นเองที่เราจะสามารถเปิดตามองเห็นความจริงของชีวิตที่เรามักจะมองข้าม
 ความอดทนและความพากเพียรสม่ำเสมอคือหัวใจของการปฏิบัติ เช่นเดียวกับความมุ่งมั่นโดยปราศจากตัณหาหรือความคาดหวัง
 ความรู้สึกว่าพร่องดับก็เมื่อกิเลสดับ กิเลสดับก็ด้วยการประพฤติปฏิบัติตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่มีทางอื่น
 นักปฏิบัติธรรมต้องเฝ้าสังเกตจิตของตนอยู่อย่างสม่ำเสมอ จึงจะฉลาดในอารมณ์
 จงถามเด็กไทยให้น้อยลงว่า “อยากได้อะไร?” แต่จงถามเด็กไทยให้มากขึ้นว่า “อยากทำอะไร?” จาก “อยากทำอะไร?” ก็ก้าวต่อไปว่า “อยากรู้ว่าจะทำอย่างไร” และ “จะต้องรู้อะไร?”
 ผู้ไม่รู้เท่าทันตามเป็นจริง หลงยึดติดในสมมติ ถือมั่นตัวตนที่สมมติขึ้นเป็นจริงจัง ก็จะถูกความยึดติดถือมั่นนั้นแหละบีบคั้นกระทบกระแทกเอา ทำให้ได้รับความรู้สึกทุกข์เป็นอันมาก

« 1 2 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »


จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย