วิปัสสนา

เรื่องที่ ๒๑ : ๑๑ วัน ธรรมบรรยาย ( ๗ )
โดย : ท่านอาจารย์สัตยา นารายัน โกเอ็นก้า


วันที่ ๒ แม้ว่าจะดีขึ้นกว่าวันแรกเล็กน้อย แต่ความยากลำบากก็ยังคงมีอยู่จิตยังเร่าร้อนวุ่นวาย และพลุ่งพล่าน ไม่สงบ เหมือนโคถึกที่บ้าคลั่ง หรือช้างตกมันที่บุกเข้ามาเหยียบย่ำทำลายบ้าน เรือนคน ซึ่งถ้าหากมีใครที่ฉลาด สามารถฝึกสัตว์ที่บ้าคลั่งและตกมันเหล่านี้ให้เชื่องได้ ก็จะได้ พละกำลังของสัตว์ที่เคยใช้ในการทำลายให้กลับมาเป็นประโยชน์ในทางสร้างสรรค์ต่อสังคม เช่นเดียวกัน

จิตของเรานั้นมีพลังมากกว่าช้างสารตกมันเสียอีก เราจึงจำเป็นที่จะต้องทำให้มันเชื่อง และฝึก ฝน เพื่อให้พลังอันมหาศาลของจิต กลับมาเป็นประโยชน์ต่อตัวเราหากแต่เราจะต้องใช้ความ พยายามในการฝึกอย่างต่อเนื่อง ด้วยความอดทน เพราะความต่อเนื่องในการปฏิบัติ คือเคล็ด ลับของความสำเร็จ ท่านจะต้องฝึกฝนด้วยตนเอง ไม่มีใครปฏิบัติแทนท่านได้ ผู้ที่บรรลุธรรม แล้ว อาจจะบอกวิธีปฏิบัติให้ท่านทราบ ด้วยความรักและเมตตา แต่ก็ไม่อาจจะแบกใครขึ้นบ่า พาไปถึงจุดหมายปลายทางได้ ท่านจะต้องก้าวเดินไปด้วยตนเอง ต่อสู้ด้ววยตนเอง ฝึกฝนอบรม ใจเพื่อความหลุดพ้นของตนเอง เมื่อท่านเริ่มปฏิบัติ ท่านจะได้รับแรงเสริมจากธรรมะ แต่ท่านก็ ยังจะต้องใช้ความเพียรพยายามเอาเอง ต้องเดินไปให้ตลลอดทางด้วยตัวของท่านเอง จงทำ ความเข้าใจกับเส้นทางที่ท่านได้เริ่มเดินมาแล้ว

พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
- การละเว้นความชั่ว
- การทำแต่ความดี
- การทำใจให้บริสุทธิ์

นี้คือคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์





จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย