"ฝึกใจไม่ให้โกรธ" (สมเด็จพระญาณสังวร)
"ฝึกใจไม่ให้โกรธ"
" .. "เมื่อโกรธก็มักจะเพ่งโทษไปที่ผู้อื่นว่าเป็นเหตุให้ความโกรธเกิดขึ้น" คือมักจะไปคิดว่า "ผู้อื่นนั้นพูดเช่นนั้น ทำเช่นนั้นที่กระทบกระเทือนถึงผู้โกรธ"
"การเพ่งโทษผู้อื่นเช่นนี้ ไม่ใช่เป็นการทำให้จิตใจตนเองสบาย" ตรงกันข้าม "กลับเป็นการเพิ่มความไม่สบายให้ยิ่งขึ้นเพียงนั้น" แต่ถ้าหยุดเพ่งโทษผู้อื่นเสีย เขาจะพูดจะทำอะไรก็ตาม อย่าไปเพ่งดู "ให้ย้อนเข้ามาเพ่งดูใจตนเองว่า กำลังมีความสุขทุกข์อย่างไร มีอารมณ์อย่างไร ใจจะสบายขึ้นได้ด้วยการเพ่งนั้น"
กล่าวสั้น ๆ คือ "การเพ่งดูผู้อื่นทำให้ตนเองไม่เป็นสุข แต่การเพ่งดูใจตนเองทำให้เป็นสุขได้ แม้กำลังโกรธมาก" หากเพ่งดูใจตนเองให้เห็นว่า "กำลังโกรธมาก ความโกรธก็จะลดลง" เมื่อความโกรธน้อย หากเพ่งดูใจตนเองให้เห็นว่า "กำลังโกรธน้อยความโกรธก็จะหมดไป"
จึงกล่าวได้ว่า "ไม่ว่าจะกำลังมีอารมณ์ใดก็ตาม โลภหรือโกรธ หรือหลงก็ตาม หากเพ่งดูใจตนเองให้เห็นอารมณ์นั้นแล้ว อารมณ์นั้นจะหมดไป" ได้ความสุขมาแทนที่ "ทำให้มีใจสบาย ทุกคนอยากสบาย แต่ไม่ทำเหตุที่จะให้เกิดเป็นความสบาย" .. "
"วิธีฝึกใจไม่ให้โกรธ"
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=11471
เปิดอ่านหน้านี้ 5329
ขายที่ดิน 41 ไร่ ติดถนนทางหลวงชนบท 2035 ต.ฝายแก้ว อ.ภูเพียง จ.น่าน 
