วิธีทำนาที่ประเสริฐ
เรามีศรัทธาเป็นพืช
มีความเพียรเป็นฝน
ปัญญาของเราเป็นแอกและไถ
หิริของเราเป็นงอนไถ
มีใจเป็นเชือก
สติของเราเป็นผาลและประตัก
เรามีกายคุ้มครองแล้ว
มีวาจาคุ้มครองแล้ว
เป็นผู้สำรวมแล้วในการบริโภคอาหาร
เราทำการดายหญ้า(คือวาจาสับปรับ) ด้วยคำสัจจ์
โสรัจจะของเราเป็นเครื่องให้แล้วเสร็จงาน
ความเพียรของเราเป็นเครื่องนำธุระไปให้สมหวัง
นำไปถึงความเกเษมจากโยคะ ไปไม่ถอยหลัง
ยังกิจที่ซึ่งบุคคลไปแล้วไม่เศร้าโศก
เราทำนาอย่างนี้
นาเรานั้นย่อมมีผลเป็นอมตะ
บุคคลทำนาอย่างนี้แล้ว
ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
เพราะเหตุนี้ความพ่ายแพ้ย่อมไม่มีแก่เรา
เจริญในธรรมครับ.
พระองค์ย่อมปฏิญาณว่าเป็นชาวนา
แต่ข้าพระองค์ไม่เห็นไถของพระองค์
พระองค์อันข้าพระองค์ทูลถามแล้ว
ขอได้โปรดตรัสบอกไถแก่ข้าพระองค์
โดยวิธีที่ข้าพระองค์จะพึงรู้จักไถของพระองค์ ฯ
ธ ตรัสตอบ กสิภารทวาชพราหมณ์
ตรัสตอบตาม พราหมณ์ถาม ด้วยสงสัย
พราหมณ์ถามว่า เป็นชาวนา ได้อย่างไร
แอก ผาล ไถ มองไม่เห็น เช่นชาวนา
จึงตรัสตอบ ด้วยภาษิต ที่ยิ่งใหญ่
ปัญญา ไซร้ คือ แอก ไถ ในปุจฉา
เพียร คือฝน หิริ-ไถ พืช-สัทธา
ใจนั้นหนา คือเชือกใหญ่ ร้อยรวมไว้ ฯ
พราหมณ์ฟังจบ เกิดสัทธา อย่างเต็มที่
จิตยินดี ปรีเปรมดิ์ เกษมใส
น้อมถวาย มธุปายาส เต็มถาดไป
ตรัสตอบกลับ ทันใด เชิญทัสนา
*************
ดูกรพราหมณ์
เราไม่ควรบริโภคโภชนะที่ขับกล่อมได้มา
ข้อนี้ไม่ใช่ธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้เห็นอยู่โดยชอบ
พระพุทธเจ้าทั้งหลายย่อมทรงห้ามโภชนะที่ขับกล่อมได้มา
ดูกรพราหมณ์
เมื่อธรรมมีอยู่ การแสวงหานี้เป็นความประพฤติของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
เชิญท่านบำรุงพระขีณาสพผู้บริบูรณ์ด้วยคุณทั้งปวง
ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ ผู้มีความคะนองอันสงบแล้ว
ด้วยข้าวและน้ำอย่างอื่นเถิด
เพราะว่าเขตนั้นเป็นเขตของบุคคลผู้มุ่งบุญ ฯ
เจริญในธรรมค่ะ
# 1 / กระบี่ไร้เงา / 2 ธ.ค. 2553 เวลา 02:00 น.
เปิดอ่านหน้านี้ 5723
