# 5  / หิ่งห้อยน้อย / 10 มิ.ย. 2553 เวลา 22:27 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๑

กาลขณะ มิได้เอื้อ ให้ฝึกฝน
ดำรงตน ในพรหมจรรย์ พลันเสื่อมสูญ
อกุศล ดลไว้ ให้อาดูร
กุศลมิ เกื้อกูล ให้หมองมัว

เพราะอกุศล ดลวิบาก ในนรก
จิตจึงหมก ทุกข์ไป ในสลัว
เป็นขณะ หรือสมัย ที่หม่นมัว
กรรมของตัว จึงทำให้ ไม่งดงาม

มิอาจได้ เข้าถึง ซึ่งดวงแก้ว
ที่เพริศแพร้ว รัศมี มีถึงสาม
พระศาสดา แสดงธรรมเทศนา ที่งดงาม
ไม่มีโอกาส กำหนดตาม พระสัทธรรม

นี่ก็คือ กาลขณะ มิอาจเกื้อ
ช่วยจุนเจือ พรหมจรรย์ได้ ไม่อุปถัมภ์
เพราะจิตเสวย นรกภูมิ แห่งธรรมดำ
จึ่งถลำ พลาดเวลา พานิพพาน



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 6  / หิ่งห้อยน้อย / 11 มิ.ย. 2553 เวลา 06:36 น. 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกนี้
เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก
ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
และธรรมอันพระผู้มีพระภาคย่อมทรงแสดง นำความสงบมาให้
เป็นไปเพื่อปรินิพพาน ให้ถึงการตรัสรู้ อันพระสุคตเจ้าประกาศแล้ว
แต่บุคคลผู้นี้เข้าถึงนรกเสีย

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
นี้มิใช่ขณะ มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ข้อที่ ๑ ฯ




[๔๕๐] ธรรม ๘ อย่างที่แทงตลอดได้ยากเป็นไฉน
ได้แก่กาลที่มิใช่ขณะมิใช่สมัย เพื่ออยู่ประพฤติพรหมจรรย์ คือ

ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย พระตถาคต
อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติในโลกนี้
และพระองค์ทรงแสดงธรรมเป็นไปเพื่อความสงบ
เป็นไปเพื่อความดับ ยังสัตว์ให้ถึงความตรัสรู้
เป็นธรรมอันพระสุคตประกาศแล้ว
แต่บุคคลนี้เป็นผู้เข้าถึงนรกเสีย
นี้เป็นกาลมิใช่ขณะมิใช่สมัยเพื่ออยู่ประพฤติพรหมจรรย์ข้อที่ ๑ ฯ






เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 7  / หิ่งห้อยน้อย / 11 มิ.ย. 2553 เวลา 12:44 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๒

พระผู้มีพระภาคเจ้า          โคดม
พระพุทธปิ่นบรม             โลกหล้า
อุบัติขึ้นโปรยธรรมพรม      สามโลก สดับแล
แสงสัทธรรมเจิดจ้า          ส่องฟ้าจรดพรหม

กาลขณะมิได้เอื้อ             พรหมจรรย์
มิสามารถได้สุขสันต์          ทุกข์คร่า
พระธรรมเทศนาห่างพลัน     มิอาจ เกื้อนา
อยู่ในเดรัจฉานหล้า          ยามพุทธอุบัติพลัน

กาลขณะที่มิได้เอื้อ          อวยธรรม
พระตถาคตอุบัตินำ           พรากพ้น
มหากรุณาอุปถัมภ์            ทุกสัตว์ โลกนา
แต่บุคคลมิพรากพ้น          กำเนิดนี้ติรัจฉาน



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 8  / หิ่งห้อยน้อย / 12 มิ.ย. 2553 เวลา 02:33 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๒

มิใช่สมัย การประพฤติ พรหมจรรย์
ที่รังสรรค์ ประการที่สอง พาหมองไหม้
พระศาสดา แสดงธรรม แสนอำไพ
สัตว์น้อยใหญ่ ได้สดับ พระธรรมมา

แต่กลุ่มหนึ่ง อยู่ซึ่ง ในทุคติ
จิตจึ่งมิ ได้สดับ ธรรมเทศนา
เข้าถึงกำเนิด สัตว์ติรัจฉานด้วยพาลพา
จินตนา จึ่งโฉดเขลา เมาหลงกาล

เพราะโมหะ ประชิดจิต สนิทแน่น
จึงเกิดใน ดินแดน เดรัจฉาน
เสวยชาติ เป็นสัตว์ จึงเสียการ
ครั้นสิ้นปราณ เกิดใหม่ ใช่พ้นกรรม

เพราะขาดโอกาส ได้สดับ ในธัมมา
อกุศล วิบากมา พาถลำ
ยืดวัฏฏา วนสงสาร พาลระกำ
พลาดพระธรรม เทศนาไซร้ จึ่งไร้กาล



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 9  / หิ่งห้อยน้อย / 12 มิ.ย. 2553 เวลา 07:59 น. 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกนี้
เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก
ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
และธรรมอันพระผู้มีพระภาคย่อมทรงแสดง นำความสงบมาให้
เป็นไปเพื่อปรินิพพาน ให้ถึงการตรัสรู้ อันพระสุคตเจ้าประกาศแล้ว
แต่บุคคลผู้นี้เข้าถึงกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
นี้มิใช่ขณะ มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ข้อที่ ๒ ฯ




เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 10  / หิ่งห้อยน้อย / 13 มิ.ย. 2553 เวลา 21:33 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๓


พระผู้มีพระภาคเจ้า       โคดม
พระพุทธปิ่มบรม          โลกหล้า
อุบัติขึ้นโปรยธรรมพรม . สามโลก สดับแล
แสงสัทธรรมเจิดจ้า       ส่องฟ้าจรดพรหม

กาลขณะมิได้เอื้อ           พรหมจรรย์
มิสามารถได้สุขสันต์.       ทุกข์คร่า
พระธรรมเทศนาห่างพลัน . มิอาจ เกื้อนา
ปิติวิสัยคือหล้า             ยามพุทธอุบัติพลัน

กาลขณะที่มิได้เอื้อ          อวยธรรม
พระตถาคตอุบัตินำ          พรากพ้น
มหากรุณาอุปถัมภ์           ทุกสัตว์ โลกนา
แต่บุคคลมิพรากพ้น          กำเนิดในปิติวิสัย



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 11  / หิ่งห้อยน้อย / 15 มิ.ย. 2553 เวลา 07:07 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๓

พระผู้มีพระภาคล้น       คุณนา
ทรงอุบัติพร้อมมรรคา .. พุทธเจ้า
แสดงธรรมเทศนา       โปรดเหล่า สัตว์เอย
ปิตติวิสัย สุดเศร้า       เกลือกเจ้าไว้นาน


ด้วยกิเลส ตัณหา มาโรมเร้า
จิตของเจ้า สู่อกุศล วนสงสาร
ก่อวิบัติ อกุศลกรรม นำพ้นกาล
จิตไหลสู่ อุ้งมือมาร เกลือกโคลนตม

ปิตติวิสัย ดินแดน ทุคติ
อกุศลวิบาก บานผลิ ไร้สุขสม
ต้องเสวย ทุกข์ เศร้า เคล้าเปือกตม
ทุกข์ระทม มิได้ พ้นบ่วงพาล

ยามพุทธะ อุบัติ ตรัสเทศนา
พรหม เทวา มนุษย์ สุดสุขศานต์
น้อมพระธรรม นำไว้ ในดวงมาน
จิตสราญ ถึงกาลไซร้ ในพรหมจรรย์

แต่หมู่สัตว์ ในแดน ปิตติวิสัย
กลับห่างไกล ไม่ได้รับ สดับนั่น
นี่คือกาล มิได้ประพฤติ พรหมจรรย์
ประการที่สาม ทรงรังสรรค์ ให้แจ้งไว้



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 12  / หิ่งห้อยน้อย / 18 มิ.ย. 2553 เวลา 22:05 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๓


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกนี้
เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก
ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
และธรรมอันพระผู้มีพระภาคย่อมทรงแสดง นำความสงบมาให้
เป็นไปเพื่อปรินิพพาน ให้ถึงการตรัสรู้ อันพระสุคตเจ้าประกาศแล้ว



แต่บุคคลนี้เข้าถึงปิตติวิสัย


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
นี้มิใช่ขณะ มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ข้อที่ ๓ ฯ


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 13  / หิ่งห้อยน้อย / 19 มิ.ย. 2553 เวลา 22:33 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๔



พระผู้มีพระภาคเจ้า.       โคดม
พระพุทธปิ่มบรม           โลกหล้า
อุบัติขึ้นโปรยธรรมพรม .. สามโลก สดับแล
แสงสัทธรรมเจิดจ้า.       ส่องฟ้าจรดพรหม

กาลขณะมิได้เอื้อ          พรหมจรรย์
เพราะพบแต่สุขสันต์.      ทุกข์คร่า
พระธรรมเทศนาห่างพลัน. มิอาจ เกื้อนา
เทพนิกาย อยู่ชั้นฟ้า       ยามพุทธอุบัติพลัน

กาลขณะที่มิได้เอื้อ          อวยธรรม
พระตถาคตอุบัตินำ           พรากพ้น
มหากรุณาอุปถัมภ์            ทุกสัตว์ โลกนา
แต่เพลินสุขมากล้น           เทพผู้ยืนยง

เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 14  / หิ่งห้อยน้อย / 22 มิ.ย. 2553 เวลา 17:40 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๔



บางหมู่เข้าสู่เทพ            นิกาย
นิรทุกข์อยู่มิคลาย           เริงรื่น
เสพกามทิพย์เริงร่าย.       สุขยิ่ง
พระตถาคตอุบัติยื่น          ธรรมให้มิเห็น



ด้วยทาน ศีล ภาวนา พาส่งผล
ให้เจ้ายล สุขสันต์ สู่หรรษา
กุศลวิบาก ซัดส่ง ดลผลพา
ให้เจ้ามา สู่สวรรค์ บ้างชั้นพรหม

มีชีวิต อยู่ได้ ด้วยของทิพย์
ระยับยิบ จิตชื่น ระรื่นสม
มีอายุ ยิ่งยาวยืน กว่าคืนตรม
มิอาจชม ในสัทธรรม องค์สัมมา

เพราะจิตเจ้า มัวเมา ระเริงรื่น
มิได้ตื่น ยามพุทธองค์ ทรงเทศนา
ยามสัตว์โลก ได้สดับ พระธัมมา
แต่ตนอยู่ แดนเทวา มามิทัน

นี่คือกาล ประการสี่ ควรสดับ
ผลที่รับ มิได้เป็น เช่นหฤหรรษ์
เพราะเป็นกาล มิได้ประพฤติ พรหมจรรย์
ทรงรังสรรค์ ประกาศแจ้ง แห่งวจี


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 15  / หิ่งห้อยน้อย / 22 มิ.ย. 2553 เวลา 22:58 น. 

มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ประการที่ ๔


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกนี้
เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก
ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
และธรรมอันพระผู้มีพระภาคย่อมทรงแสดง นำความสงบมาให้
เป็นไปเพื่อปรินิพพาน ให้ถึงการตรัสรู้ อันพระสุคตเจ้าประกาศแล้ว



แต่บุคคลนี้เข้าถึงเทพนิกายผู้มีอายุยืน ชั้นใดชั้นหนึ่ง เสีย


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
นี้มิใช่ขณะ มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ข้อที่ ๔ ฯ


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ

# 16  / หิ่งห้อยน้อย / 25 มิ.ย. 2553 เวลา 21:41 น.