เสยฺยํ ปฏิกฺขิปามิ เนสชฺชิกงฺคํ สมาทิยามิ
เรางดการนอนเสีย สมาทานองค์ของผู้ถือการนั่งเป็นวัตร
ประเภทของธุดงค์
๑. ผู้ถืออย่างอุกฤษฏ์ พนักอิง ไม่ควรทั้งนั้น
๒. ผู้ถือปานกลาง พนักอิงใช้ได้
ความขาดแห่งธุดงค์ข้อนี้ ย่อมแตกในขณะที่สำเร็จการนอน
อานิสงส์
๑. ตัดเครื่องผูกพันใจที่กล่าวในบาลีว่า ภิกษุประกอบเนืองๆ ซึ่งความสุขในการนอน สุขใน
การเอกเขนก สุขในการหลับดังนี้เสียได้
๒. มีความสะดวกในการประกอบกรรมฐานทั้งปวง
๓. มีอิริยาบถน่าเลื่อมใส
๔. เป็นผู้เหมาะที่จะทำความเพียร
๕. สัมมาปฏิบัติเพิ่มพูนด้วยดี
