"ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น"

" .. โบราณท่านว่า "ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น ใฝ่เย็นจะเข็ญร้อน ภายหลังจะดิ้นตาย" ..

"ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น" หมายถึง "ผู้มีพุทโธ ธัมโม สังโฆ ทาน ศีล ภาวนา ศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๒๒๗ น้อมเอามาเป็นเครื่องประดับ" หรือน้อมเอาเอาเข้ามาเป็นที่พึ่ง น้อมเอาเข้ามาเป็นเครื่องกลั่นกรองกิเลส อันนี้ได้ชื่อว่า "เป็นผู้ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น"

เมื่อน้อมเอาธรรมะทั้งหลายเหล่านี้มาเป็นเครื่องฟอกจิตใจให้หายพยศอันร้ายกาจ "จนถึงได้บรรลุ นิยะโตธรรม ตามที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้ นับตั้งแต่พระโสดาผลขั้นต้นไป" เป็นระยะถึงอวสานที่สุดวิมุตติหลุดพ้นอันนี้ได้ชื่อว่า "ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น"

นั่นแหละ "นอนเย็นสบาย" คือ "ใจนั้นหมดความกระหาย เศร้าโศกอาลัยปริเทวทุกข์ไปตามธาตุขันธ์แล้ว" นั่นแหละ เพราะใจแก้ได้แล้ว อบรมสะสมคุณงามความดีเกิดมีแล้วที่ จิตนั้น นอนก็เย็น ยืนเดินก็เย็น "จะไปไหนมาไหนก็เย็นสบาย เพราะจิตขำระเครื่องร้อนออกจากจิตได้แล้ว" .. "

"ธรรมพเนจร"
หลวงปู่จันทา ถาวโร