สำรวมจักษุตั้ง          อินทรีย์
จิตมั่นกุศลมี               ..เปี่ยมล้น
เจริญฌานตัดธุลี          ...ทำป่วน     วัฏฏา
ตบะฝึกฝนข้น               ย่ำซ้ำมัคคญาณ

     ฌานยังจิตตื่นตั้ง          ดำรง
สติก่ออุเบกขาทรง          ...ทั่วพร้อม
ตัดตรึกย่อมหมดลง          ..ดับเหตุ     กังวล
ความตรึกรำคาญน้อม          ดับด้วยจตุตถฌาน. 



 
ภิกษุพึงเป็นผู้สำรวมจักษุ
ไม่พึงเป็นผู้โลเลเพราะเท้า
พึงเป็นผู้ขวนขวายในฌาน
พึงเป็นผู้ตื่นอยู่มาก
พึงเป็นผู้ปรารภอุเบกขา มีจิตตั้งมั่น
พึงเข้าไปตัดความตรึก
และตัดธรรมที่อาศัยอยู่แห่งความตรึกและความรำคาญ



เจริญในธรรมครับ .