แม้ที่นี่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
กานต์กวีดูไม่เบาช่างกล้าแกร่ง
สวัสดีทุกท่านวันแข็งแรง
เพียงทักทายใช่รู้แจ้งในสิ่งใด ... คืนถิ่น
ยินดีท่าน คืนถิ่น กลับมาแล้ว
ส่งสำเนียง เจื้อยแจ้ว แพร้วสดใส
มาพร้อมคำ ปุจฉา น่าชื่นใจ
หิ่งห้อยฯ ขอ ตอบไป ตามรู้มา
เมื่อพระโพธิสัตว์ เจ้าชาย สิทธัตถะ
พร้อมจะละ กามคุณเจ้า เหล่าตัณหา
เสด็จออก จากวัง หวังบรรพชา
ณ ริมฝั่ง อโนมา ธารนที
ทรงเลือก ณ ริมฝั่ง อโนมา
ความหมายว่า เป็นเลิศ ประเสริฐศรี
ไม่ต่ำทราม จึ่งตัด พระเมาฬี
ริมฝั่งน้ำ อโนมานที นี้ทันใด
ทรงตั้งจิต สัจจะ อธิษฐาน
แม้ถึงการณ์ ภายหน้า พาแจ่มใส
ได้บรรลุ พระโพธิญาณ แสนอำไพ
เมาฬีไซร้ อย่าได้หล่น ลงพสุธา
น่าอัศจรรย์ พระเมาฬี ได้ลอยอยู่
ท่านผู้รู้ ได้กล่าวไว้ ในอรรถกถา
ร้อนพระอินทร์ ต้องรีบ เสด็จมา
รับด้วยผอบ รัตนา สู่ดาวดึงส์
ท้าวมหาพรหม ฆฏิกาพรหม พรหมโลกา
ได้นำเครื่อง บรรพชิตพา เข้ามาถึง
ถวายเจ้าชาย สิทธัตถะ เสร็จแล้วจึง
รับเครื่องทรง ไปถึง พรหมโลกา
ประดิษฐาน ไว้ที่ ทุสเจดีย์
ความนี้มี เล่ากันไว้ ไม่กังขา
พระโพธิสัตว์ ตรัสให้ฉันนะ นำอาชา
กลับนัครา ทูลชนก ชนนี
เมื่อพระองค์ ทรงตัด พระเกศา
ได้อธิษฐาน วาจา ไว้ดังนี้
ขอให้ผม ยาวเพียงสอง องคุลี
อย่าได้มี ยาวกว่านี้ ตราบนิพพาน
แต่ละเส้น ม้วนกลมเป็น ทักขิณาวัฏฏ์
ทุกเส้นจัด เป็นระเบียบ ดังกล่าวขาน
เป็นเช่นนี้ ไปจนเสด็จ ปรินิพพาน
และสืบสาน ต่อกันเป็น ประเพณี
ดังนั้นพระเศียร พระพุทธองค์ เหมือนสาวก
พระไตรปีฎก มีสาทก กล่าวไว้นี่
ว่าบางท่าน เข้าไปเฝ้า พระภูมี
ไม่เห็นที่ แตกต่าง ในที่ประชุม (สงฆ์)
ท้าวเธอเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนช้างพระที่นั่งไปจนสุดทาง
เสด็จลงทรงพระดำเนินเข้าประตูโรงกลม แล้วจึงรับสั่งกะหมอชีวกโกมารภัจจ์ว่า
ชีวกผู้สหาย ไหนพระผู้มีพระภาค.
หมอชีวก โกมารภัจจ์ กราบทูลว่า
ขอเดชะ นั่นพระผู้มีพระภาค ประทับนั่งพิงเสากลาง
ผินพระพักตร์ไปทางทิศบูรพา ภิกษุสงฆ์แวดล้อมอยู่
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
# 1 / หิ่งห้อยน้อย / 10 ต.ค. 2553 เวลา 22:00 น.
อีกทรงโกนพระเกศาไม่หาใหม่
เพราะเหตุใดจึ่งเห็นเป็นพิศวง
ในตามภาพต่างต่างท่านยังคง
ทั้งเกศา เมาฬี ทรง ดังเช่นเดิม ... คืนถิ่น
ที่เราเห็น พระเมาฬี ยังมีอยู่
ได้มีผู้ กล่าวไว้ว่า มาแต่งเสริม
ช่างที่ปั้น หรือที่วาด มาต่อเติม
ผิดจากเดิม ด้วยเจตนา ต่างสามัญ
เริ่มพบได้ ครั้งแรก อินเดียประเทศ
ให้ดูวิเศษ แตกต่างไป จากชนชั้น
ยุคคุปตะ ยุคแรก ต่างไปกัน
แสดงพระปัญญา พระองค์นั้น ว่าเหนือใคร
พระพุทธรูป ในรัชกาลที่สี่
ที่หล่อมี ตามพุทธลักษณะ สว่างใส
ไม่มีพระเมาฬี มีแต่เปลว รัศมีไซร้
ประดิษฐานไว้ ทิศตะวันออก พระปฐมเจดีย์
ศิลปะ ในไทย เปลี่ยนกันมา
ศิรประภา หรือเปลว รัศมี
สมัยสุโขทัย เป็นเปลวแหลม สูงเช่นนี้
นัยอยู่ที่ พระปัญญา ของพุทธองค์
ส่วนสมัย อู่ทอง เปลี่ยนแปลงไป
รูปทรงไซร้ ดอกบัวตูม ดูระหง
สรุปเปลี่ยนไป เพราะบูชา พระพุทธองค์
ความประสงค์ ให้แตกต่าง ชนสามัญ
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
# 2 / หิ่งห้อยน้อย / 10 ต.ค. 2553 เวลา 22:21 น.
ฟังคุณหิ่งห้อยน้อยนั้นกล่าวมา
คลายสงสัยในกังขาที่เอ่ยถ้อย
แท้แต่งเติมเสริมไปให้เลิศลอย
ว่าประเสริฐใช่น้อยหาใครเทียม
ผ่านยุคผ่านกาลนานสมัย
รูปพระองค์เปลี่ยนไปดูใหม่เอี่ยม
เพื่อแซ่สร้องบูชาคุณหนุนทำเนียม
แต่คำสอนยังคง เยี่ยม ดังเช่นเดิม
แม้พระรูปจะเปลี่ยนเวียนตามสมัย
กาลเวลาพาให้มีสิ่งเพิ่ม
พระปัญญา กรุณา มิอาจเติม
บริสุทธิ์มิอาจเสริมแต่อย่างใด
เพราะพระพุทธคุณนั้นสูงค่า
ดังที่สวดกันมามิเปลี่ยนใหม่
แม้วันเดือนปีผ่านนานเท่าใด
หาได้ผันแปรไปอย่างไรเลย
ขอบคุณคุณหิ่งห้อยฯที่ใจดี
ช่วยบอกทางบ่งชี้มาเฉลย
ส่วน คืนถิ่น ยังคงติด ผิดเช่นเคย
เนรัญชรา มิใช่เลยด้วยเหตุการณ์
อโนมา ต่างหากจึงจักใช่
เนรัญชรา มิได้เกิดเหตุนั้น
อธิษฐานอันยิ่งใหญ่ใช่สามัญ
ลอยถาดพลันพระพุทธองค์ทรงกิริยา
ต้องขอบคุณอีกครั้งเป็นดังคาด
ว่ามีผู้ เก่งฉกาจ ไขปัญหา
ด้วยทางธรรมอันอำไพใช่เก่งกล้า
จึงได้เรียนถามมาดังคำกลอน
สวัสดีและขอบพระคุณมากในคำตอบครับ
# 3 / คืนถิ่น / 11 ต.ค. 2553 เวลา 11:26 น.
ต้องขอบคุณอีกครั้งเป็นดังคาด
ว่ามีผู้ "เก่งฉกาจ" ไขปัญหา
ด้วยทางธรรมอันอำไพใช่เก่งกล้า
จึงได้เรียนถามมาดังคำกลอน ... คืนถิ่น
แม้คำตอบ ถูกใจ ดีใจด้วย
ท่านจะได้ ร่วมอวย ในคำสอน
พุทธพจน์ กำหนดมา เป็นคำกลอน
ให้ผู้อ่าน ได้คำสอน ที่ถูกไว้
เห็นท่านกล่าว พุทธคุณ อุ่นเหนือเกล้า
เกินจะกล่าว ใดเปรียบ มาเทียบได้
พระมหากรุณาธิคุณ อุ่นอำไพ
แสนยิ่งใหญ่ กว่าพสุธา ถึงชั้นพรหม
เชิญ "คืนถิ่น" มาบ่อยบ่อย จะคอยท่าน
ร่วมสืบสาน พระสัทธรรม อันเหมาะสม
ให้ผู้อ่าน น้อมไว้ ในอารมณ์
ได้ชื่นชม พุทธพจน์ รจนา
การเขียนกลอน กานต์กวี มีมากมาย
แต่กลอนขยาย พระสัทธรรม นำภาษา
ที่พระองค์ ตรัสไว้ มารจนา
เป็นภาษา กลอนกวี มีน้อยจริง
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
# 4 / หิ่งห้อยน้อย / 11 ต.ค. 2553 เวลา 18:44 น.
การเขียนกลอน กานต์กวี มีมากมาย
แต่กลอนขยาย พระสัทธรรม นำภาษา
ที่พระองค์ ตรัสไว้ มารจนา
เป็นภาษา กลอนกวี มีน้อยจริง...แม่หิ่งห้อย
กลอนกวี สัจธรรม ของท่านนั้น
ช่างลึกซึ้ง เฉียบขาด มากคำสอน
ลงมาเขียน เอาไว้ ในบทกลอน
เป็นผู้สอน สัจธรรม ชีวิตจริง
ศาสนา สอนสร้าง ทางบัณฑิต
แต่คนคิด ที่จะเรียน มีน้อยยิ่ง
เด็กไทยเรา เดียวนี้ รั้นกันจริง
หลงไหลสิ่ง ที่ชั่ว มั่วอบายฯ
เดียวนี้หา ได้น้อยนัก คนรักวัด
อยู่ในผับ ในบาร์ น่าใจหาย
อีกหลายพวก หลงไหล สี่งงมงาย
พาวอนไหว้ พวกภูติผี ไร้ตัวตน
ไร้ศรัทธา ศาสนา ชานอกถ้วย
อวดกันรวย อวดกันเด่น ดีไม่สน
มากราคะ พาใจ ให้ร้อนรน
มากด้วยคน ชอบใน อวิชา
ธรรมทั้งหลายจงรักษา
# 5 / Fair slave / 14 ต.ค. 2553 เวลา 09:49 น.
วันนี้กระบี่ฯมาพร้อมฝน อีกสายลมบน
ปรายโปรยโรยมาลงดิน
ฝนเวียนมาเป็นอาจิน จากฟ้าสู่ดิน
มิเคยขาดปรายสายฝน
กระบี่ฯ ขอเปรียบจิตตน เวียนว่ายไม่พ้น
โอฆะมหรรณพพา
เวียนว่าย วนในวัฏฏา จุติแล้วอุบัติมา
แต่ก็ไม่พ้นภูมิสาม
ต้นเหตุคงไม่พ้นกาม- คุณห้าที่ตาม
แต่งภพมิจบสิ้นไป
ดั่งฝนมีเมฆเหตุใหญ่ ไม่ต่างอนุสัย
ที่นอนเนื่องในจิตตน
เชิญ Fair slave ฝึกจิตในตน นอกจิตอย่าสน
ให้จิตไหลสู่อกุสลา
นอกถ้วย ในถ้วยก็ชา ต่างกันที่ว่า
รสชาติใช่ชาหรือตม
พึ่งพาสิ่งผิดก็ขม จากตม สู่ตม
มิพ้นถิ่นทุคติทราม
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ
# 6 / กระบี่ไร้เงา / 14 ต.ค. 2553 เวลา 22:22 น.
ขอบพระคุํณ พี่กระบี่ฯ ที่เป็นห่วง
จะฝึกฝน จนให้ล่วง พ้นภูมิสาม
จะไม่จม อยู่ใน บ่อบ่วงกาม
จะทำตาม คำสอน ศาสดา
ขออภัย มาขอบคุณ ท่านช้าหน่อย
ไม่ได้เข้า มาบ่อย นักหรอกหนา
เพราะบางวัน ต้องเรียนรู้ ตามตำรา
หมั่นศึกษา เพื่อให้จบ ในบทเรียน
สวัสดีทุกท่านที่เคารพ ขอขอบคุณในไมตรีพี่กระบี่ครับผม
# 7 / Fair slave / 16 ต.ค. 2553 เวลา 11:06 น.
