ประวัติความเป็นมา
วัดนาควัชรโสภณ เป็นวัดโบราณ เดิมชื่อ วัดช้าง สร้างขึ้นในสมัยสุโขทัย ประมาณหลังพุทธศตวรรษที่ ๑๙

วัดช้าง เป็นวัดร้างมาประมาณ ๔๐๐-๕๐๐ ปีครั้นลุถึงปีพุทธศักราช ๒๕๐๙ พระวิชัย ปสนฺโน ได้จาริกธุดงค์มาปักกลดจำพรรษาอยู่ ณ บริเวณเจดีย์โบราณสถาน ได้ปฏิบัติธรรมและเทศนาอบรมสั่งสอนพุทธศาสนิกชนแถบถิ่นนี้เป็นอย่างดีจนทำให้ประชาชนในพื้นที่เกิดความเลื่อมใสศรัทธา และได้อุปัฏฐากบำรุงท่านเป็นลำดับ ต่อมา จ.ส.อ. ศักดิ์ และนางสังเวียน เดชานนท์ มีจิตศรัทธาบริจาคที่ดินถวาย และภายหลังมีผู้ซื้อที่ดินถวายเพิ่มเติมอีก
จากนั้นได้เริ่มสร้างเสนาสนะที่พักอาศัย สาธารณูปการที่จำเป็นต่าง ๆ มีการศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย และปฏิบัติธรรมของพระภิกษุสามเณรที่มาอยู่จำพรรษาที่วัดช้างแห่งนี้ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ในปีพุทธศักราช ๒๕๑๑ ได้ขออนุญาตสร้างวัด และเริ่มก่อสร้างพระอุโบสถ โดยได้รับความอุปถัมภ์จากพระราชมุนี(โฮม โสภโณ) วัดปทุมวนาราม กรุงเทพมหานคร และได้สร้างตำหนักทรงธรรมสังฆราชานุสรณ์ เพื่อเตรียมรับเสด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก(จวน อุฏฐายีมหาเถระ) วัดบรมนิวาส ซึ่งได้เสด็จมาทรงยกช่อฟ้าพระอุโบสถในปีพุทธศักราช ๒๕๑๓ และได้ประทานนามว่า วัดนาควัชรโสภณ ได้รับยกฐานะเป็นพระอารามหลวง เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๙

สถานะและที่ตั้ง

วัดนาควัชรโสภณ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ ตั้งอยู่บ้านไร่โสภณ หมู่ที่ ๒ ตำบลในเมือง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร มีที่ดินตั้งวัด เนื้อที่ ๘๐ ไร่ ๑๙ ตารางวา   

โบราณสถานมีลักษณะสถาปัตยกรรมศิลปะลพบุรี มีเจดีย์ประธานทรงระฆังฐานสี่เหลี่ยม ด้านล่างประดับช้างปูนปั้นครึ่งตัวจำนวน 18 เชือก   

พระอุโบสถ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หลังคาลด ๒ ชั้น มุงกระเบื้องเคลือบ ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบันประดับลายปูนปั้น ซุ้มประตูและหน้าต่างลายปูนปั้น มีกำแพงแก้วล้อมรอบ   

พระประธาน ในพระอุโบสถ เป็นพระพุทธรูปสำริด ศิลปะสมัยอู่ทอง   

พระวิหารพุทธสภา เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หลังคาลด ๒ ชั้น มุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบัน ประตูและหน้าต่างลายปูนปั้น ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปสำริด ศิลปะสมัยสุโขทัย   
พระวิหารพระไพรีพินาศ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หลังคาลด ๒ ชั้น มุงกระเบื้องเคลือบ ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์หน้าบันลายปูนปั้น ภายในประดิษฐานพระไพรีพินาศ