เรื่องที่ ๑๘ : ตัดรัก

การประพฤติผิดในกามนั้น มีผลต่อสังคม คือทำให้สังคมเลวลง เสื่อมลง ตลอดจน ล่มจม ลงไป ท่านอธิบายเพิ่มเติมต่อไปว่า "ก่อนจะพูดถึงสังคม ต้องพูด ถึงครอบครัวก่อน ครอบ ครัวแต่ละครอบครัว ก็คือสังคมหนึ่งๆ นั่นเอง เราไม่ต้องเริ่มเรื่องอะไรกันมาก ทำให้เสีย เวลาเช่นทำไมคนจึงรักกัน ทำไมจึงอยู่กินเป็นผัวเมียกัน ไม่ต้องพูด ลัดมาพูดตรงที่ว่า การตั้ง ครอบครัว อยู่กินเป็นผัวเมียกันนั้น มีสิ่งใดเป็นสำคัญ ? มีอะไรเป็นแกนของความสุข ความ เจริญที่แท้จริง ?เงินรึ ? บ้านรึ ? รูปร่างที่สวยงามรึ ? ถ้อยคำพร่ำ พรอดที่หวานหูรึ ? ถูกแล้ว สิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยสำหรับการครองเรือน แต่ เป็นเพียงปัจจัยสนับสนุน ความเป็นปึก แผ่นเท่านั้นแกนสำคัญ ของครอบครัว ยังมีต่างหาก ไม่ใช่สมบัติภายนอก แต่เป็นสมบัติในใจ สิ่งนั้นคือ "ความรัก"

คนเราแม้จะจนแสนจน ถ้ายังรักกัน ก็อยู่กินกันเป็นครอบครัวได้ แต่ถ้าเลิก รักกันเสียแล้ว แม้ว่าจะมั่งมีทรัพย์ เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี ความเป็นปึกแผ่น ของครอบครัวก็สลายสิ้น ความรักนั่นแหละเป็นแกน หรือศูนย์กลางของความสุข ในครอบครัว

ฉะนั้น การเข้าไปทำลายความรักของเขา จึงเป็นการทำลายความสุขของคนทั้ง ครอบครัว ให้สูญสิ้นไปเรื่องความรักความเยื่อใยของผัวเมียนั้น เป็นของตัด ขาดได้ยากโจรปล้นเอา ทรัพย์ไปเกลี้ยงบ้าน เขาก็ไม่เลิกรักกัน จับเอาฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งไปใส่คุกใส่ตะรางไว้ เขา เลิก รักก็ไม่เลิกรักกันชั้นที่สุด แม้ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ล้มหายตายจากไปแล้ว อีกฝ่ายหนึ่ง ก็ยังไม่ ความรักมันเป็นของแปลก ยืดหยุ่นได้ ไม่ยอมขาดง่ายๆ ยืดข้ามน้ำข้ามทะเล ไปถึงเมือง แขกเมืองฝรั่งก็ได้ ยืดเข้าไปในคุกยืดเข้าไปในคุกในตะรางก็ได้ ยืดตามเข้า ไปในเตาเผา ศพก็ได้ มันขาดยากจริงๆ สุนทรภู่จึงได้กล่าวว่า

จะหักอื่น ขืนหัก ก็จักได้
หักอาลัย นี้ไม่หลุด สุดจะหัก
สารพัด ตัดขาด ประหลาดนัก
แต่ตัดรัก นี้ไม่ขาด ประหลาดใจ

ท่านว่าไว้ถูกต้องมาก คือว่าให้เห็นข้างเหนียว ยากที่จะหาอะไรมาตัดให้ขาด แต่ก็ยังมี ศัสตราที่ความรักกลัว ที่สุดอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นอย่างเดียว ที่สามารถ ตัดความรักให้ ขาด สะบั้นลงอย่างง่ายดาย และโดยทันทีทันใด ศัสตราร้ายที่ว่านั้น ก็คือ "การนอกใจ" นั่นเอง หญิงนอกใจผัว ไปเป็นชู้กับชายอื่น หรือชายไปลัก ลอบล่วงเกินภรรยาของ ผู้อื่นเข้า การนอก ใจนั่นแหละ เป็นเครื่องประหารความ รักให้ขาดสะบั้น อย่างไม่มี เหลือหรอ และขาดในทันที ที่จับได้ ไม่มีการลดหย่อน ผ่อนผัน ทราบเรื่องเข้าเมื่อไร เป็นต้องเลิกรัก ลงในเมื่อนั้นทันที ไม่ว่าจะเป็น เวลาค่ำคืนดึกดื่น วันอาทิตย์ วันจันทร์ ไม่มีการยกเว้น ที่จะ ให้ความรักได้ทุเลา ไปก่อนได้เคยมีเรื่องปรำปราเล่ากันมา เท็จจริงไม่รับรอง แต่ก็น่าเป็นไปได้

เขาเล่าว่า ผัวเมียคู่หนึ่ง รักกันมาก ครั้นอยู่มาๆ เมื่อตายลง ฝ่ายผัวก็ร้องไห้ หามรุ่งหาม ค่ำ คิดถึงเมีย ไม่เป็นอันกินอันนอน ใครจะห้ามจะปลอบเท่าไรก็ไม่ได้ ผล เอาแต่ร้องไห้ผล ที่สุด มีเพื่อนคนหนึ่งออกอุบาย ทำเป็นปรารภว่า "รู้สึกเห็น ใจแกจริงๆ เพราะเมียของแกน่า รักมาก อย่าว่าแต่แกซึ่งเป็นผัวเลย ที่จะอดกลั้น ความอาลัยได้ แม้แต่อีตาผู้ชายบ้านโน้น ซึ่ง เป็น เพียงชู้ ก็ร้องไห้เป็นวักเป็นเวร เหมือนกัน"เท่านั้นแหละท่านเอ๋ย การร้องไห้หายไปเป็น ปลิดทิ้ง หมดรักหมดอาลัย ลงทันที แถมยังคิดเสียด้วยว่า "คนพรรณนี้ ตายเสียก็ดี"

นี่แหละท่าน ความรักเป็นของแปลกประหลาด เอาความตายตัดไม่ขาด แต่มาขาดด้วยการ นอกใจ เพราะฉะนั้น การนอกใจ จึงเป็นความผิดร้ายแรงมาก ในระหว่างผัวเมีย ชายที่เข้าไป ล่วงเกินภรรยาของคนอื่น ก็เป็นการข่มเหงน้ำใจลูกผู้ชายด้วยกันอย่างร้าย แรงที่สุด เขาเป็น คนที่สังคมมนุษย์ตอกหน้าตราชื่อว่าเป็นคนชั่วสาระเลว ร้ายยิ่งกว่ามหาโจร ที่เข้าปล้นเอา ทรัพย์สักสิบครั้งสิบหน เพราะผู้ล่วงเกินในภรรยาเขานั้น เป็นผู้เข้าไปทำลายความ สุขทั้งสิ้น ที่ครอบครัว เขามีอยู่ และทำลายอนาคตของลูกเต้าเหล่ากอในครอบครัวนั้นให้ย่อย ยับอับสูญ

นี่เพียงสังคมส่วนน้อย ในวงสังคมทั่วไปก็เหมือนกัน คนรักกันอาจเสีย สละทุกสิ่งทุก อย่าง ให้แก่กันได้ ไม่ว่าจะเป็นให้เงินให้ทอง ให้ข้าวให้ของ ให้แก่กัน ได้เสื้อผ้าอาภรณ์ แม้จะหยิบ ยืมกันใช้ก็ได้ทุกอย่าง ยืมไม่ทัน จะถือวิสาสะ ฐานคนรัก ก็ยังได้เว้นอย่างเดียว คือการล่วงเกิน ในภรรยาเพื่อนกับเพื่อนก็ไม่อาจรักกันต่อไปได้ พี่กับน้องก็ไม่อาจรักกันต่อไปได้ตกลงว่า การ นอกใจ การทำชู้ มันเป็นศัตรูโดยตรงกับความรัก"