ศ า ส น พิ ธี : การลาสิกขา
หั ว ข้ อ เ รื่ อ ง ที่ ๒ : คำขอขมารวม

ระตะนัตตะเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต อาจะริเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต มาตาปิตะเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต.

กรรมชั่วอันใดที่เป็นบาปอกุศล อันข้าพเจ้าได้ประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินในคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ในครูบาอาจารย์ ตลอดทั้งบิดามารดา ปู่ย่า ตายาย สามีภรรยาของข้าพเจ้า ด้วยกาย วาจา ใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง จำได้หรือจำไม่ได้ก็ดี ทั้งที่เจตนาหรือหาเจตนาไม่ได้ ขอให้ท่านผู้มีพระคุณทั้งหลายเหล่านั้นจงลุแก่โทษ โปรดอโหสิกรรมให้ข้าพเจ้า เพื่อไม่ให้เป็น บาป เป็นเวร เป็นกรรม ต่อไปอีก ขอความสุขความเจริญ ความปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เสนียด จัญไร อันตรายใดๆ อย่าได้มาพ้องพาน ความมีโชคชัยจงเกิดแก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตลอดกาลนานเทอญฯ สาธุ