"มรณกรรมฐาน"

" .. พระพุทธองค์ท่านจึง "ให้กำหนดความตายนี้ให้ได้ทุกลมหายใจ" คือว่ามันใกล้เข้าไป หมดไปสิ้นไป ถ้าว่าถึงคนทั้งโลกแล้ว "เดี๋ยวนี้ก็มีคนตาย ตายนับไม่ได้ก็มี" ตายคนเดียวก็มี ตาย 2 คน 3 คนในขณะเดียวกัน "หญิงก็ตายได้ ชายก็ตายได้ ไม่ใช่ตายแต่คนเฒ่าคนแก่ เด็ก ๆ ยังไม่รู้อะไร ก็ตายได้"

นี่แหละมรณกรรมฐาน "ผู้ภาวนานั้นไม่ต้องไปรู้อื่น ไม่ต้องไปเรียนนอก ให้เรียนใน เรียนใน คือเรียนในกาย วาจา จิตของตัวเอง ดูพิจารณาอะไรมันตาย" อะไรมันยัง อะไรจะตายก่อน อะไรมันตายนานแล้ว "กำหนดให้รู้ดูให้มันเห็นจิตใจ" กิเลสมันจึงจะอยู่ยั้ง

ถ้าไม่อย่างนั้น มันก็พาให้ดิ้นรน วุ่นวาย กระสับกระส่าย ภาวนาไม่ลง ภาวนาไม่สงบ มองไม่เห็น กำหนดไม่ได้ มืด ๔ ด้าน ๔ ทิศ มืด ๑๐ ทิศ "จะนึกภาวนาพุทโธก็ไม่ได้ นึกถึงความตาย ก็ไม่ได้ไม่เห็น" .. "

"มรณกรรมฐาน"
พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)