.
 "แยกจิตออกจากกิเลส"

" .. หลวงปู่เร่งกระทำความเพียรต่อไปอีก "โดยเดินจงกรมบ้าง นั่งสมาธิบ้างสลับกันไปตลอดทั้งวันทั้งคืนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย" ด้วยอาศัยความอิ่มเอิบแห่งจิตที่เป็นสมาธิ

เมื่อจิตสงบได้ที่ "พลันก็บังเกิดแสงแห่งพระธรรมปรากฏแก่ จิตของท่านอย่างแจ่มแจ้ง" จนกระทั่ง "ท่านสามารถแยกจิตกับกิเลสออกจากกันได้" รู้ได้ชัดเจนว่า "อะไรคือจิตและอะไรคือกิเลส จิตปรุงกิเลส หรือ กิเลสปรุงจิต" และเข้าใจสภาพเดิมของจิตที่แท้จริงได้

ยิ่งไปกว่านั้น "ท่านยังรู้ได้อย่างแจ่มแจ้งด้วยว่า กิเลสส่วนไหนละได้แล้ว และส่วนไหนบ้างที่ยังละไม่ได้" ในครั้งนั้น "หลวงปูยั่งไม่ได้เล่าให้ใครฟังนอกจากบอกหลวงปู่สิงห์ให้ทราบเพียงว่า จิตของท่านเป็นสมาธิเท่านั้น" ซึ่งหลวงปู่สิงห์ก็ชมว่า "ท่านมาถูกทางแล้ว" และอนุโมทนาสาธุด้วย

หลวงปู่รู้สึก "บังเกิดความแจ่มแจ้งในตนอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน" รอให้ถึงเวลาออกพรรษา "จะได้ไปกราบเรียนให้พระอาจารย์ใหญ่ทราบ" และขอคำแนะนำในการปฏิบัติขั้นต่อไป .. "

พระราชวุฒจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)