.
 "วัยผ่านเหมือนถูกบังคับ"

" .. ในระหว่างที่พระอาจารย์เจี๊ยะ พักจำพรรษาปฏิบัติภาวนาอยู่ที่วัดอโศการามนั้น ท่านยังได้ออก เที่ยววิเวกตามสมณวิสัย ยินดีทางด้านจิตใจแบบมุนี ปลีกตัวออกห่างจากผู้คน "ปรารถนาหาถํ้า เงื้อมผาปาเขา จะอยู่และตายแบบลูกศิษย์ตถาคต" สมศักดื์ศรีที่เป็นศากยบุตรพุทธชิโนรส เพราะ "สังขารร่างกายขณะนั้นก็เข้าสู่วัยชราแล้ว"

พระอาจารย์เจี๊ยะท่านจึงพิจารณาว่า "วัยของเรานี้ผ่านไปรวดเร็วเหมือนถูกบังคับ" รูปที่มือยู่ก็เปลี่ยนไปเหมือนรูปอื่น ๆ ที่เปลี่ยนไป แล้วและดับไปแล้ว เมื่อย้อนมาพิจารณาระลึกถึงตัวของเรา "เราก็จะเหมือนกับตัวตนของคนอื่นที่ ล่วงผ่านไปแล้วตามคติของโลก" อย่างไรเสืยก่อนตายเราควรจะไว้ลายศิษย์ท่านพระอาจารย์มั่น ควรจะตายอยู่ตามท้องถํ้า เงื้อมผา ป่าเขา จึงจะสมนี้าสมเนื้อแห่งความเป็นนักรบธรรม

เมื่อปรารภดังนั้น "ท่านจึงคิดออกวิเวกตามปาเขาในที่ต่าง ๆ ตามรอยบุพพาจารย์ของท่านคือ ท่านพ่อลี ธมฺมธโร" ในเบื้องแรกท่านออกเที่ยววิเวกที่เขาจีนแส จังหวัดลพบุรี .. "

"หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท"
พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง