.
 "ศีลและสรณะ"

" .. คุณสมบัติสำคัญและจำเป็นที่สุดในการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน "คือการมีศีลและการมีสรณะการถึงสรณะ" ศีลในการนี้หมายถึง "ศีลทางใจ" เป็นสำคัญคือขณะปฏิบัติใจจะต้องมีศีลบริสุทธิ์บริบรูณ์ ใจจะต้องไม่คิดไปถึงเรื่องละเมิดศีลแม้สักข้อเดียว

คือต้องไม่คิดถึงเรื่องดื่มสุราเมรัย "ไม่คิดถึงทั้ง ๓ กาล" ทั้งที่อดีต ปัจจุบัน และอนาคต "ใจที่มีศีลเช่นนี้เป็นใจที่ไม่เศร้าหมอง" เป็นใจที่ว่างพร้อมที่จะรองรับความคิดที่ดีงามทั้งหลาย "ที่สำคัญและจำเป็นที่สุดสำหรับการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน" คือความคิดถึงสรณะความมีสรณะ .. "

"แสงส่องใจ วิสาขบูชา ๒๕๓๘"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร 

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=87&t=53724