.
 "ตายทิ้งเหมือนสัตว์นั่นแล"

" .. เราชาวพุทธ เวลาจะเป็นจะตายก็เข้าห้องพระระลึก ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ แล้วกราบลงชั่วขณะ หนึ่งก็เย็นใจ "นั่งภาวนารำพึงถึงความตาย ความได้ความเสีย ความเป็นมาของตน" ตลอดจนความที่จะเป็นไปข้างหน้า "จะได้มีอะไรติดเนื้อติดตัวของตนไปบ้าง"

เวลานี้มีแต่ความหมุนเวียนไปตามอำนาจของกิเลส "ความหมุนมาเพื่ออรรถ เพื่อธรรม เพื่อแก้ตนเอง ถอดถอนตนเองให้หลุดพ้นจาก สิ่งพัวพันทั้งหลาย เหล่านี้มีหรือไม่มี" ก็ได้คำนึงในห้องพระบ้าง ลำหรับชาวพุทธเราถ้าไม่ได้คำนึงอย่างนี้แล้ว "ก็ตายทิ้งเหมือนสัตว์นั่นแล" .. "

"ธรรมชาวบ้าน"
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน