.
 "สมาธิสงบจิต ไม่ใช่สงบกิเลส"

" .. ที่ว่า "เราทำสงบหรือสมาธินี้ มันสงบจิต ไม่ใช่สงบกิเลสหรอก" เรานั่งทับมันไปให้มันสงบเฉย ๆ "เหมือนกับหินทับหญ้า หญ้ามันก็ดับไปเพราะหินมันทับ" อีก ๓-๔ วันเรามายกหินออก หญ้ามันก็เกิดขึ้นอีก แปลว่าหญ้ามันยังไม่ตาย คือมันระงับเฉย ๆ "เช่นเดียวกับนั่งสมาธิ มันสงบจิต ไม่ใช่สงบกิเลส" นี่เรื่องสมาธิจึงเป็นของไม่แน่นอน

ฉะนั้น "การที่สงบนี้เราจะต้องพิจารณา" สมาธิก็สงบแบบหนึ่ง แบบหินทับหญ้า หลายวันไปยกหินออกจากหญ้า หญ้าก็เกิดขึ้นอีก นี่สงบชั่วคราว "สงบด้วยปัญญาคือไม่ยกหินออก ทิ้งมันไว้อย่างนั้น ทับมันไว้" ไม่ยกหินออก หญ้ามันเกิดไม่ได้ "นี่เรียกว่าสงบแท้ สงบกิเลสแน่นนอน นี่เรียกว่าปัญญา" .. "

"น้ำไหลนิ่ง"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)