"โรคกิเลส"

" .. "อาการของโรคกิเลส" ทำให้เป็น "คนที่มีนิสัยโลภอยากได้ของใครต่อใคร" เอาแต่ใจของตัวเป็นประมาณ เมื่ออยากได้แล้วต้องเอาให้ได้ "เรียกว่าลุอำนาจของความโลภ"

หรือว่า "มักจะโกรธหุนหันพลันแล่น" แสดงอาการโกรธเกรี้ยวกราดออกมาอยู่เนืองนิตย์ แม้ในเหตุเล็กน้อย "เรียกว่าลุอำนาจของความโกรธ"

หรือว่า "หลงใหลใฝ่ฝันในสิ่งโน้นในสิ่งนี้" ในความจะเป็นอย่างนั้น ในความจะเป็นอย่างนี้ มัวเมาหลงสติหลงปัญญาของตัวเอง คือ ไม่ใช้สติไม่ใช้ปัญญา "เรียกว่าตกอยู่ในอำนาจของความหลง"

จิตใจจึงกลายเป็นจิตใจที่ร้าย เป็นจิตใจที่ไม่ดี เพราะเหตุว่า "ไม่ได้อาบน้ำชำระจิตใจกันอยู่ทุกวัน" เพราะฉะนั้น "ผู้ปฎิบัติธรรมก็พึงตั้งใจปฏิบัติใน" ..

ข้อ ๑ คือไม่ทำบาปความชั่วทั้งปวง
ข้อ ๒ ทำกุศลคือความดีทั้งปวง และต้องปฏิบัติใน
ข้อ ๓ คือคอยชำระจิตใจของตัวให้บริสุทธิ์ผ่องใส .."

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร
๕ ธันวาคม ๒๕๓๐