"หลงของเก่า"

" .. ภพไหนชาติไหนก็อันเดียวกันนั่นแหละ "มันจะไปต่างอะไรกัน ความทุกข์ความสุข" ผู้ที่เห็นแล้วก็อย่างพระพุทธเจ้าและสาวกเจ้าทั้งหลายนั้นแหละ ส่วนผู้ที่ยังไม่เห็นนั้น "ไปภพใดชาติใดก็หลงแต่ของเก่า" หมุนเวียนอยู่อย่างนั้น

"ผูกจิตตัวเองอยู่กับความรักความชัง ความอิจฉาพยาบาทอยู่อย่างนั้น" พูดไม่ถูกใจก็เอาแล้วเอามาคิดพิจารณา "เอามาผูกโกรธผูกเกียจอยู่อย่างนั้นแหละใจ" แต่พระพุทธเจ้าและสาวกเจ้าทั้งหลายนั้นท่านไม่ได้มาร้อนรนเพราะเรื่องพวกนี้นะ ท่านถึงไปได้ .. "

"เศรษฐีธรรม"
หลวงปู่ลี กุสลธโร