"คนไม่มีสติ คือคนประมาท"

" .. "สติ" นี้มันเป็นธรรมอันหนึ่ง แต่ว่า "เราก็พยายามให้มีธรรมเหล่าอื่นเกิดขึ้นมารวมกันหลาย ๆ อย่าง" เช่น "มีสติแล้วต่อไปก็มีสัมปชัญญะรู้ตัว" พูดง่าย ๆ เรียกว่า "สติ ความระลึกได้ เมื่อมีความระลึกได้ ความรู้ตัวมันก็พร้อมกันมา"

เมื่อมีความรู้ตัวเกิดขึ้นมาเราก็หาที่พึ่งที่หลักเรียนหาที่ปฏิบัติ "ต่อไปก็ให้วิจัย ปัญญาก็เกิด" สิ่งทั้งสามนี้ มันจะต้องพร้อมเพรียงกันอยู่เสมอทีเดียว

"ถ้าเรามีสติอยู่ สัมปชัญญะก็เกิดขึ้น" เมื่อสัมปชัญญะเกิดแล้ว ก็ดึงเอาปัญญามา "สติดึงเอาสัมปชัญญะมา ระลึกแล้วก็รู้ตัว รู้ตัวแล้วก็พิจารณา ปัญญาเกิด" ถ้าหากปราศจากธรรม ๓ ประการนี้แล้ว ก็ตกลงว่าเราทั้งหลายอยู่ในความประมาท

พระพุทธองค์ท่านตรัสว่า "ผู้ไม่มีสติ ก็คือคนประมาท คนที่ประมาทนั้นก็คือ คนตาย" แม้มีชีวิตอยู่ก็เรียกว่า "ตายแล้ว เพราะจิตมันตาย" ไม่มีอะไรแล้ว เป็นผู้ประมาท "ปะมาโท มัจจุโน ปะทัง" คนประมาทแล้วเหมือนคนตาย .. "

"๔๘ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท