"ลาโพธิญาณ"

" .. "คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ" ท่านมีความรู้แปลกพิสดารมากในเวลาภาวนา ท่านจะตามรู้ไปหมด ทั้งเรื่องที่เป็นอดีตที่ผ่านมา "และเรื่องที่ยังมาไม่ถึงได้อย่างแม่นยำอย่างน่าเหลือเชื่อท่านพูดด้วยญาณหยั่งทราบจึงเป็นความเห็นที่แน่นอน" หลวงตาฯ เคยพูดถึงความรู้พิเศษของแม่ชีแก้วว่า ..

"แม่ชีแก้วนี้แกสำคัญอยู่นะ แกพูดอย่างนี้ พูดด้วยญาณหยั่งทราบ" แน่นอน ๆ อยู่ใคร ๆ เคยเป็นลูกมายังไง ๆ แกรู้หมดสมัยไหน ๆ แกย้อนพิจารณาหมดเช่น "ท่านสิงห์ทองนี้ รู้สึกว่าแกรักมากเลยนะ ผู้เฒ่าแม่แก้วนี่ว่าเคยผูกพันกันมานาน"

เรื่องนี้เราก็ไม่เคยพูดนะอย่างนี้นะ "เพราะมันเป็นเรื่องผ่านมาแล้ว ไม่ทราบพูดหาอะไร" ทีนี้เวลามันสัมผัส เราก็พูดบ้างมันนานแล้ว แล้วแก (แม่ชีแก้ว) ก็ถามว่า ..

"เท่าที่พิจารณาดูนะ ที่มันรู้มา "ญาท่านนี่เคยปรารถนาพุทธภูมิมานะ แล้วทำไมถึงเลิกเสียล่ะใช่มั้ย" แกว่าอย่างนั้นนะ "เราก็ไม่ตอบเสียเลยล่ะกระทั่งบัดนี้ยังไม่ตอบเลยนะ" แกถามแบบสงสัยนะเราก็เฉยเลย แกก็จับคำอะไรเราไม่ได้นะ "เราก็ไม่เคยพูดที่ไหนว่าเราเคยปรารถนาพุทธภูมิมา เราก็ไม่เคยพูดที่ไหน"

แต่แกทำไมนำมาพูด ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยพูดที่ไหนเลยนะว่า "เราเคยปรารถนาพุทธภูมิหรือไม่เคยปรารถนาก็ไม่เคยพูด" แกจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม "แกก็ไม่กล้าถามอีก เราก็เฉยมาจนกระทั่งทุกวันนี้ แกตายไปแล้ว เราก็เฉย"

ภายหลังเรื่องนี้ "หลวงปู่ลี กุสลธโร เล่าให้พระฟังเป็นการภายในว่า" ..

"พ่อแม่ครูจารย์บ้านตาดเพิ่นว่า ปรารถนาพุทธภูมิมา ขั่นแม่นศาลากะแม่นมุงเสร็จไปแล้วยังแต่ปูด้านล่าง ปานนั้นเด๊" เว่าให้หมู่ลูกศิษย์ฟังบ่แม่นของหน่อย

"กว่าสิเป็นพระพุทธเจ้าเบิ่งดิ๊พระพุทธเจ้าของเฮานี่กะเบิ่งดิ๊ ๔ อสงไขยแสน-มหากัป" แต่ได้รับทำนายแล้วเด๊ะ ชาติก่อนนั้นไป "เพิ่นเว่าโน้น ๒๐ อสงไขย แต่บ่ได้ทำนาย ปานนั้นเด๊" .. "

"อนุสรณ์งานประชุมเพลิงสรีระสังขาร"
(หลวงปู่ลี กุสลธโร)