คนควรรู้จักกาลเวลา ไม่ลืมมองมัน เพราะกาลเวลามีความหมายสำคัญสำหรับชีวิตของคน

อย่างที่ได้เคยพูดไปแล้ว กาลเวลาอยู่กับชีวิตของเรา และมันก็เดินหน้าคู่เคียงไปกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเราทั้งหมด พูดถึงปีใหม่ที่ผ่านมานี้ ก็ชวนให้ต้องคิดพิจารณาหลายแง่ ในความคิดที่โยงหาธรรมะอย่างหนึ่งก็คือ ไม่ว่าเราจะเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับอะไรๆ ว่าตามหลักพระพุทธศาสนา ก็ให้มีความรู้ ได้ความรู้ คือ เกี่ยวข้องด้วยความรู้ ไม่ใช่อยู่แค่ความรู้สึก

...

ด้านรู้นั้นเป็นเรื่องของความจริง เป็นเรื่องของสภาวะที่มันเป็นของมันอย่างนั้น ซึ่งเราจะต้องไปถึงเข้าถึงมัน โดยเราต้องรู้จักมัน แต่ความรู้สึกเป็นคุณค่าเป็นอาการที่เราสร้างขึ้นมาในตัวเราเอง เป็นปฏิกิริยาในตัวของเราต่อการประสบสิ่งนั้นๆ หรือเรื่องนั้นๆ เป็นสัญญาณบอกแก่ตัวว่ามันดีหรือร้าย เป็นคุณหรือเป็นโทษ จะได้มีท่าทีที่จะเอาจะเฉยหรือจะหนี

แต่แค่รู้สึกนั้นยังไม่แน่ ถ้ายังไม่รู้จักมัน ยังไม่ถึงความจริงของมัน คือปัญญายังไม่มา จะเป็นคุณหรือเป็นโทษ ก็ยังไม่แน่

หนังสือ สวดมนต์ ต้องไม่โค่นสาธยาย
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)
พิมพ์ครั้งที่ ๑ มีนาคม ๒๕๖๓ หน้า ๒ – ๓