มาตาปิตุอุปฏฐานัง
ถึงวันนี้วันที่ไม่มีแล้ว
ด้วยแม่แก้วจำพรากจากอาสัญ
หัวใจลูกขาดสะบั้นนั้นทันควัน
เมื่อมิ่งขวัญจากไปไม่หวนคืน
ดวงประทีปดับไปไฟสิ้นเชื้อ
ทุกๆคนจากทุกเมื่อแม้จะฝืน
ปริเทวนาการดังลั่นปืน
มิอาจดึงให้หวนคืนมาดังเดิม
พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ในหน้าที่
อีกหนึ่งความหวังดีลูกต้องเริ่ม
เมื่อท่านล่วงลับไปต้องใส่เติม
บุญกุศลช่วยเพิ่มอุทิศไป
ขอวิงวอนสหธรรมนำชีวิต
ช่วยอุทิศเพิ่มให้มากจากอายุขัย
จะขอทำตามคำสอนพระรัตนตรัย
หน้าที่ใหญ่ที่มีต่อบุพการีชน
คือไม่อยากนำชื่อคนขึ้นมาเป็นหัวข้อกระทู้ในบอร์ดพระรัตนตรัยน่ะครับเลยใช้หัวข้อ
ของมงคลชีวิตข้อนึงที่กล่าวว่า มาตาปิตุอุปฏฐานัง ซึ่งน่าจะอยู่ในส่วนของพระธรรมได้
คือมารดาของผมท่านได้เสียชีวิตลงด้วยอาการสุดท้ายคือน้ำท่วมปอดอ่ะครับ ด้วยวัย88 ปี
ก่อนหน้านั้นก็เข้าๆออกๆโรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง(ด้วยหลายโรคขอเรียกรวมๆว่าโรคชรานะครับ)
ผมจำได้เสมอถึงสิ่งที่พระพุทธองค์สอนไว้ให้ลูกปฏิบัติต่อบุพการี(พ่อแม่)ที่มี ๕ ข้อ คือ
๑. ท่านเลี้ยงเรามาแล้ว ต้องเลี้ยงท่านตอบแทน
๒.ทำกิจธุระของท่าน
๓.ดำรงรักษาวงศ์สกุล ให้คงอยู่และไม่เสื่อมเสียหาย
๔.ปฏิบัติตนเป็นคนดี เป็นผู้สมควรรับมรดก
๕.เมื่อท่านล่วงลับ ทำบุญอุทิศให้
ทุกข้อผมได้ทำแล้วตามอัตภาพ ส่วนดำรงค์วงศ์สกุล ในฐานะที่ไม่มีครอบครัว
จะกระทำโดย ทำสิ่งที่ท่านเคยทำไว้ดีแล้วในขณะมีชีวิตอยู่ต่อไปและพยายามไม่ให้ขาดช่วง
เช่น ถวายสังฆทานทุกวันพระ เป็นเจ้าภาพ(ร่วม)ในการอุปสมบทหมู่ทุกปี
ส่วนข้อ ๔ ผมไม่อยากได้มรดกเลยอยากได้ชีวิตแม่คืนมามากกว่าแต่ก็เป็นไปไม่ได้
จะพยายามรักษาและนำไปทำประโยชน์ให้เกิดบุญเกิดกุศลต่อพุทธศาสนามากที่สุด
แต่บุญที่เป็นทานกุศลมากขนาดไหนก็สู้บุญที่เกิดจากศีลกุศล ภาวนากุศลไม่ได้
ในฐานะที่ผมมองคน(ชื่อล็อคอิน)ในบอร์ดนี้ว่าเป็นผู้มีบุญบารมีธรรมสูงมากจึงขอความเมตตาช่วย
อุทิศส่วนกุศลให้ คุณแม่ทองอยู่ พูลสวัสดิ์ ด้วยครับ และขอกุศลที่ท่านแบ่งปัน(ซึ่งไม่ได้หายไปไหน)ย้อนกลับมาทำนุบำรุงอุ้มชูตัวท่านให้พ้นจากอันตรายทั้งปวงและเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยครับ ขอบพระคุณครับ
# 1 / คืนถิ่น / 28 ก.ย. 2556 เวลา 11:30 น.
เปิดอ่านหน้านี้ 5529