อยู่กับปัจจุบัน...
@ ศรัทธาธรรม นำทาง สร้างความสุข
ไม่ตกยุค จิตสะอาด ปรารถนา
การงานรุ่ง การเรียนนั้น ผลทันตา
มีปัญญา ยอดเยี่ยม ไร้เทียมทาน.....พุดเดิล
พุดเดิลกล่าว เรื่องการ บริหารจิต
พร้อมสาธิต เรียบเรียง เสียงประสาน
จุดมุ่งหมาย เพื่อให้ไป ใช้กับงาน
ให้เด็กอ่าน เข้าใจ ไม่ยากเย็น
ดูพุดเดิล หวาดระแวง คนแทงข้าง
กลัวมีคน สวนทาง ต่างความเห็น
จึงระวัง กลัวจะคิด ผิดประเด็น
ดั่งเคยเช่น ครั้งก่อน เมื่อย้อนดู
ทุกๆอย่าง ผู้อ่านไซร้ ได้ประโยชน์
คำถามโจทย์ ดีๆ มีความรู้
ใช้เหตุผล จากพระธรรม มาค้ำชู
หรือจากตู้ พระไตรฯ ก็ได้การ
จากหน้าที่ การงาน ผ่านทางโลก
อย่างชุ่มโชก ขึ้นจ่อ บริหาร
เกิดเบื่อหน่าย หดหู่ เนื่องอยู่นาน
จึงออกมา สู่บ้าน กร้านตรากตรำ
มาเป็นครู ชนบท ลดบทบาท
ทิ้งอำนาจ จากฟ้า มาสู่ต่ำ
หันมาเพียร ลดละ ตามพระธรรม
สอนเด็ก ตาดำๆ ช่วยนำพา
ขอพระธรรม จงนำเป็น เช่นบัณฑิต
ไม่ยึดติด ไม่สนใจ ในภายหน้า
ส่วนอดีต ก็ไม่มี ที่ผ่านมา
มีวันนี้ ดีกว่า เวลาเดียว...เฟื่องฟ้า
๕๓๑> ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลจะไม่มุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึงอย่างไร
คือ ไม่รำพึงถึงความเพลิดเพลินในเรื่องนั้นๆ ว่า ขอเราพึงมีรูปอย่างนี้ในกาลอนาคต
พึงมีเวทนาอย่างนี้ในกาลอนาคต พึงมีสัญญาอย่างนี้ในกาลอนาคต พึงมีสังขาร
อย่างนี้ในกาลอนาคต พึงมีวิญญาณอย่างนี้ในกาลอนาคต ดูกรภิกษุทั้งหลาย อย่าง
นี้แลชื่อว่าไม่มุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง
# 1 / เฟื่องฟ้า / 9 ต.ค. 2553 เวลา 09:47 น.
ดูพุดเดิล หวาดระแวง คนแทงข้าง
กลัวมีคน สวนทาง ต่างความเห็น
จึงระวัง กลัวจะคิด ผิดประเด็น
ดั่งเคยเช่น ครั้งก่อน เมื่อย้อนดู ...เฟื่องฟ้า
เดินเข้ามา ในบ้าน ต้องชะงัก
เก็บกระบี่ เข้าฝัก ที่งามหรู
พี่เฟื่องฟ้า ตีกันไว้ ที่หน้าประตู
ต้องหยุดดู มิกล้ากล่าว ก้าวเข้ามา
ขอพระธรรม จงนำเป็น เช่นบัณฑิต
ไม่ยึดติด ไม่สนใจ ในภายหน้า
ส่วนอดีต ก็ไม่มี ที่ผ่านมา
มีวันนี้ ดีกว่า เวลาเดียว...เฟื่องฟ้า
พาอ่านผ่าน จนจบ บทสุดท้าย
ใจที่หาย ค่อยคลาย ลงจากเสียว
พี่เฟื่องฟ้า ให้อยู่ ประตูเดียว
อย่าได้เหลียว แลไปมา น่าชิงชัง
ไม่ชะเง้อ คอยื่น ไปข้างหน้า
ไม่กลอกตา ส่ายซ้ายขวา หรือเหลียวหลัง
อยู่กับจิต ในกายา พาระวัง
ประดุจดัง พระปฏิมา สง่างาม
การสอนมนุษย์ ไม่สิ้นสุด ที่ผู้ใหญ่
แต่ละวัย ไม่ต่างกัน ทั้งกรรมสาม
กาย วาจา และใจ ต้องให้งาม
ต้องถูกตาม พุทธพจน์ กำหนดไว้
แต่ต่างตรง วิธีสอน ที่แตกต่าง
ไม่ให้ห่าง พุทธวัจนา พาสดใส
ยิ่งสอนเด็ก ให้ธรรมผิด ทั้งหลายไป
เมื่อเติบใหญ่ ผิดนั้นไซร้ ใหญ่เกินการณ์
เรื่องสติ ที่สอนกัน ทั่วในไทย
ยึดคำสอน พม่าไซร้ ให้แตกฉาน
ในพระไตรฯ ไม่สนใจ จึงเสียการ
ออกจากทาง พระนิพพาน สู่...รูปสัญญา
เจริญในธรรมค่ะ
# 2 / กระบี่ไร้เงา / 9 ต.ค. 2553 เวลา 10:40 น.
ขออนุญาต พี่พุดเดิล ร่วมกล่าวด้วย
เพื่อช่วยอวย ในธัมมา พาสุขขา
สติปัฏฐานสี่ ดั่งที่ พี่กล่าวมา
ขอวันทา กล่าวอีกทาง ร่างวจี
บริหารจิต เวอร์ชัน คนทั่วไป
ที่สนใจ ในธรรม นำสู่ศรี
ปรารภทาง สู่เกษม เพื่อเปรมปรีดิ์
ฝึกฤดี ให้พร้อม น้อมสู่ธรรม
ก่อนจะฝึก ต้องรู้ ธรรมชาติจิต
ที่สถิต ในกายา พาอุปถัมภ์
จิตที่กล่าว ใช่หัวใจ ใช่เล่นคำ
ในทางธรรม นามขันธ์สี่ คือ จิต ตน
เมื่อกายดับ ลับไป ในเบื้องหน้า
ทุกกายา สู่ธาตุสี่ มิสับสน
ทั้ง ดิน น้ำ ลม ไฟ เคยเป็นตน
บัดนี้หล่น สู่มหาภูตรูปพลัน
เหลือเพียงจิต ดวงเดียว ท่องเที่ยวไป
ในวัฏฏา ที่กว้างใหญ่ ห้วงมหรรณ์
พกอกุศล และกุศล ดลอุบัติพลัน
ในภพใหม่ เช่นนั้น ผันเวียนไป
เมื่อรู้ถึง ว่าจิต ต้องเวียนว่าย
มาเถิดสหาย มาฝึกจิต คิดทำไฉน
จิตแต่ละดวง ประกอบด้วย ธรรมมากไซร้
ในพระไตร เล่มสามสิบสี่ นี้อ่านกัน
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=34&A=598&Z=847
ใน กามาวจรกุศลจิต
เป็นดวงจิต ชิดกุสลา พาสุขสันต์
ทั้ง แปดดวง ล้วน มีสติ พลัน
สิบสองดวง อกุศลจิตนั้น สติ ไม่มี
แม้ต้องการ สติ สถิต ในดวงจิต
ต้องฝึกจิต ก่อกุศล ยลสิ่งศรี
ทำ พูด คิด ใส่ใจ ในสิ่งดี
กุศลมี สติ เกิด บรรเจิดธรรม
นี่เพียงกล่าว กุศลจิต ทางโลกีย์
สามารถมี สติได้ ไว้อุปถัมภ์
มิต้องกล่าว โลกุตรกุศลจิต ครบองค์ธรรม
จึ่งขอย้ำ ฝึก จิตกุศล ดล สติมา
เจริญในธรรมค่ะ
จาก พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๔ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๑ ธรรมสังคณีปกรณ์
จิตตุปปาทกัณฑ์ กุศลธรรมกามาวจรมหากุศลจิต ๘
จิตดวงที่ ๑ บทภาชนีย์
[๑๖] ธรรมเป็นกุศล เป็นไฉน
กามาวจรกุศลจิต สหรคตด้วยโสมนัส สัมปยุตด้วยญาณ มีรูปเป็นอารมณ์
หรือ มีเสียงเป็นอารมณ์ มีกลิ่นเป็นอารมณ์ มีรสเป็นอารมณ์ มีโผฏฐัพพะเป็นอารมณ์
มีธรรมเป็นอารมณ์ หรือปรารภอารมณ์ใดๆ เกิดขึ้นในสมัยใด
ผัสสะ เวทนา สัญญา เจตนา จิต วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา สัทธินทรีย์
วิริยินทรีย์ สตินทรีย์ สมาธินทรีย์ ปัญญินทรีย์ มนินทรีย์ โสมนัสสินทรีย์ ชีวิตินทรีย์ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ
สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ สัทธาพละ วิริยพละ สติพละ สมาธิพละ ปัญญาพละ
หิริพละ โอตตัปปพละ อโลภ อโทสะ อโมหะ อนภิชฌา อัพยาปาทะ (สัมมาทิฏฐิ หิริ โอตตัปปะ)
กายปัสสัทธิ จิตตปัสสัทธิ กายลหุตา จิตตลหุตา กายมุทุตา จิตตมุทุตา กายกัมมัญญตา จิตตกัมมัญญตา
กายปาคุญญตาจิตตปาคุญญตา กายุชุกตา จิตตุชุกตา สติ สัมปชัญญะ สมถะ วิปัสสนา
ปัคคาหะ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น หรือนามธรรมที่อิงอาศัยเกิดขึ้นแม้อื่นใด มีอยู่ในสมัยนั้น.
# 3 / กระบี่ไร้เงา / 9 ต.ค. 2553 เวลา 12:48 น.
ทุกๆอย่าง ผู้อ่านไซร้ ได้ประโยชน์
คำถามโจทย์ ดีๆ มีความรู้
ใช้เหตุผล จากพระธรรม มาค้ำชู
หรือจากตู้ พระไตรฯ ก็ได้การ ... เฟื่องฟ้า
เฟื่องฟ้านำ คำกล่าว ถึงประโยชน์
จากตัวโจทย์ ที่มีค่า มหาศาล
หงายแก้วใจ รับไว้ ไม่เสียการ
ทั้งผู้อ่าน ผู้ประพันธ์ นั้นได้ธรรม
ใช้ปัญญา เพ่งพิศ พินิจดู
น้อมรับเอา ความรู้ สู่ทางสัมม์
ทิ้งมิจฉา ของมารไป ไม่ชักนำ
เพื่ออุปถัมภ์ ประโยชน์ท่าน ประโยชน์ตน
เพราะรับฟัง กันมาจาก ครู อาจารย์
ก้มกราบกราน น้อมเชื่อไว้ ไม่สับสน
มิคิดออก นอกทาง อาจารย์ตน
ในที่สุด ก็มิพ้น วนวัฏฏา
เพราะอาจารย์ แต่ละท่าน มีชื่อเสียง
จึ่งมิคิด เทียบเคียง เรียงภาษา
เค้าสอนกัน นมนาน สืบต่อมา
จึ่งมิกล้า ออกนอกลู่ ที่ครูนำ
แต่ลืมคิด ถึงบรมครู ผู้ศาสดา
นำสาสนา อบรมพา มาอุปถัมภ์
บันทึกไว้ ในพระไตรฯ กลับทิ้งธรรม
ยึดลำนำ ปุถุชน คนธรรมดา
เราทั้งหลาย ผู้แสดง แจ้ง ธรรม อรรถ
ที่แจ่มชัด ของภูมี ที่สิกขา
ใครจะรับ ก็รับไว้ ในจินตนา
ใครปฏิเสธ ก็ตามสัทธา ไม่ว่ากัน
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
# 4 / หิ่งห้อยน้อย / 9 ต.ค. 2553 เวลา 14:33 น.
" ขอบคุณ...เฟื่องฟ้า "
"....
มาเป็นครู ชนบท ลดบทบาท
ทิ้งอำนาจ จากฟ้า มาสู่ต่ำ
หันมาเพียร ลดละ ตามพระธรรม
สอนเด็ก ตาดำๆ ช่วยนำพา
ขอพระธรรม จงนำเป็น เช่นบัณฑิต
ไม่ยึดติด ไม่สนใจ ในภายหน้า
ส่วนอดีต ก็ไม่มี ที่ผ่านมา
มีวันนี้ ดีกว่า เวลาเดียว...เฟื่องฟ้า
..............................................
@ มัวแต่ยุ่ง งานสอบ เลยตอบช้า
ท่านเฟื่องฟ้า คนเดิม เพิ่มสีสัน
กำลังใจ มาอื้อ ซื้อใจกัน
เหมือนท่านให้ รางวัล อันถูกใจ
@ มาเป็นครู ชนบท ลดบทบาท
ทิ้งอำนาจ เคยมี ที่เคยได้
จากชาวฟ้า คืองาน การบินไทย
มาเป็นครู คนใหม่ ให้เด็กดอย
@ มาเจอเด็ก ใหม่ใหม่ แปลกใจนัก
ยังยึดหลัก ไม่ได้ ให้เหงาหงอย
ฟังสำเนียง เสียงคุยกัน มันเลื่อนลอย
เหมือนเด็กน้อย ต่างชาติ ประหลาดจริง
@ เมื่ออยู่ได้ ไม่นาน ก็อ่านออก
สำเนียงบอก ภาษา น่ารักยิ่ง
อาข่าน้อย ม้งน้อย เหมือนคอยติง
ว่าเรายิ่ง อยู่นาน ยิ่งอ่านเป็น
@ เราเริ่มอ่าน เด็กออก บอกเด็กได้
เพราะเขาคือ เด็กไทย ใครก็เห็น
สำเนียงเผ่า เข้าใจ ในประเด็น
เพียงจุดเน้น ใฝ่ดี มีคุณธรรม
@ คุณธรรมนำทางช่วยสร้างชาติ
ความสามารถ ขาดธรรมะ อาจถลำ
เหมือนรถเร็ว เบรกขาด อาจขมำ
รถล้มคว่ำ เทกระจาด กันสาดเซ
@ ต้องตะล่อมใจเย็นเน้นการสอน
เหมือนหม้อสวย อรชร ก่อนสวยเก๋
ช่างหม้อเม้ม ปากเคาะ เพราะหม้อเก
กลัวหม้อไม่ เลี่ยมเร้ เก๋ไฉไล
@ จึงอยากบอก"เฟื่องฟ้า"ว่าวันนี้
ดูชีวีมีค่ากว่าวันไหน
หลายสิบปีทำงานการบินไทย
แม้ภูมิใจ แต่ล้วน เรื่องส่วนตัว
@ อยากจะสร้าง สิ่งดี สิ่งมีค่า
เพราะคิดว่า สร้างคน พ้นสิ่งชั่ว
เสริมสิ่งดี เสริมคุณธรรม เลิศล้ำชัวร์
วันหน้าไม่ ต้องกลัว มั่วอบาย
@ โดยใช้ธรรม นำทาง สร้างอนาคต
จะงามงด ชีวิต ศิษย์ทั้งหลาย
สังคมคน ในเมือง เรื่องมากมาย
ก่อนจะสาย เตรียมแก้ แต่ต้นทาง....พุดเดิล
# 5 / นิวพุดเดิล / 12 ต.ค. 2553 เวลา 06:16 น.
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ
@ อยากจะสร้าง สิ่งดี สิ่งมีค่า
เพราะคิดว่า สร้างคน พ้นสิ่งชั่ว
เสริมสิ่งดี เสริมคุณธรรม เลิศล้ำชัวร์
วันหน้าไม่ ต้องกลัว มั่วอบาย
@ โดยใช้ธรรม นำทาง สร้างอนาคต
จะงามงด ชีวิต ศิษย์ทั้งหลาย
สังคมคน ในเมือง เรื่องมากมาย
ก่อนจะสาย เตรียมแก้ แต่ต้นทาง....พุดเดิล
ฟังปณิธาน แกล้วกล้า น่าสรรเสริญ
พุดเดิลเดิน สู่ผู้ให้ ไม่อางขนาง
ให้ควรมรู้ ผู้ด้อยไซร้ ไม่อำพราง
เพื่อปูทาง เป็นคนดี แห่งสังคม
และการให้ สิ่งใด ไม่เลิศล้ำ
เท่ากับให้ พระธรรม นำสุขสม
สร้างอุปนิสัย ต่อไป ไม่ระทม
ดุจมีปม มีปุ่ม ภูมิคุ้มกัน
กำลังหา เวลา ไปเยี่ยมบ้าง
ยากจะสาง งานมากมี ยากที่ผัน
แต่ต้องไป ให้ได้ ไปช่วยกัน
กับพุดเดิล ครูที่ขยัน ของเด็กดอย
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
# 6 / หิ่งห้อยน้อย / 12 ต.ค. 2553 เวลา 07:00 น.
@ บริหารจิต ...กันเถอะ (เวอร์ชั่นนักเรียน)
เวอร์ชั่นนักเรียน ตั้งโดยครู ผู้ใฝ่รู้
ทางโลก ครูเป็นให้ การศึกษา
ทางธรรม ยังเป็นผู้ใคร่ ในธัมมา
สรรเสริญในศรัทธาและปฏิธาน
นี่แหละคือ ผู้ที่เลือก ทางเดินได้
แม้เลือกเกิด เองไม่ได้ แต่อาจหาญ
บริหารตัวได้...ไร้เทียมทาน...(ขอยืมนิวพุดเดิลมาใช้)
ยังต้องการ บริหารสติ กันทุกข์ภัย
บริหารสติ เท่าที่คิด คือให้รู้
นั่งก็รู้ ยืนก็รู้ อยู่ไหวไหว
รู้ทั้งมา (ทุกขัง) รู้ทั้งอยู่ (อนิจจัง) รู้ทั้งไป (อนัตตา)
ดูซิใคร ที่รู้อยู่ ช่วยดูที
ขอสวัสดีทุกๆ ท่าน และขอให้ธรรม นำเราไป
# 7 / กลีบบัว / 16 ต.ค. 2553 เวลา 00:35 น.
สวัสดี ทุก ๆ ท่าน ที่ลานกวี
มาที่นี่ เพื่อทายทัก สักบทหนึ่ง
เข้ามาอ่าน บทกวี ที่ตราตรึง
เพื่อสื่อถึง ภูมิปัญญา ประดามี
ขอทุกท่าน จงสวัสดี ทุกที่ทาง
บุญหนุนสร้าง ให้ทุกท่าน นั้นสุขศรี
อ่านธรรมะ สร้างกุศล บนกวี
ทั้งชาตินี้ ชาติหน้า พาสุขใจ
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ.
# 8 / น้ำเค็ม / 16 ต.ค. 2553 เวลา 17:31 น.
กิเลสเครื่องกังวลใดมีอยู่ในกาลก่อน
เธอจงยังกิเลสเครื่องกังวลนั้น
ให้เหือดแห้งหายไป
กิเลสเครื่องกังวลใด
จงอย่ามีแก่เธอในภายหลัง
ถ้าเธอจักไม่ยึดถือขันธ์ในท่ามกลาง
ก็จักเป็นมุนีผู้สงบระงับแล้วเที่ยวไป....ดังนี้
.
# 9 / น้ำเค็ม / 16 ต.ค. 2553 เวลา 17:34 น.
@...ขอบคุณ ท่านกลีบบัว !
" บริหารสติ เท่าที่คิด คือให้รู้
นั่งก็รู้ ยืนก็รู้ อยู่ไหวไหว
รู้ทั้งมา รู้ทั้งอยู่ รู้ทั้งไป
ดูซิใคร ที่รู้อยู่ ช่วยดูที" ....กลีบบัว
@ ขอน้อมรับ ครับท่าน บริหารจิต
เป็นแนวคิด ที่ดี มีเหตุผล
สติมา ปัญญาเกิด เลิศทุกคน
บริหารตน บริหารจิต ไม่ผิดทาง
@ นั่งก็รู้ ยืนก็รู้ อยู่ไหวไหว
กายกับใจ รู้ทัน กันทุกอย่าง
แต่เพียงรู้ นะจ๊ะ อย่าไว้วาง
อย่าได้สร้าง อารมณ์ ร่วมสมกัน
@ การยินดี ยินร้าย หมายถึงว่า
กิเลสร่วม สังคายนา พาเพ้อฝัน
ต้องกำหนด กายคตา สติพลัน
ว่ากายเป็น เช่นนั้นนั้น มันธรรมดา
@ การรู้เท่า รู้ทัน ไม่ฝันเฟื่อง
คิดเนืองเนือง เกิดดับ สลับค่า
ไม่คงอยู่ ไม่จีรัง สังขารา
โอ้..อนิจจา ! ไม่นาน ก็ผ่านไป
@ จิตเกิดดับ เกิดดับ นับไม่ถ้วน
ธรรมทั้งมวล บุญบาป รับทราบได้
จิตเศร้าหมอง บริสุทธิ์ จุดรวมใจ
จะส่งให้ ได้ผล ทุกคนเอย
@ การคิดดี ทำดี มีกุศล
จะส่งผล ให้มีสุข ทุกคนเอ่ย
การคิดชั่ว ทำชั่ว ไปทั่วเลย
ไม่นานหรอก ท่านเอ๋ย ชดเชยกรรม...พุดเดิล
# 10 / นิวพุดเดิล / 28 ต.ค. 2553 เวลา 11:15 น.
