ธรรมยามเช้า .. รับพระพิรุณ
กาเลน ธมฺมสฺสวนํ เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
(การฟังธรรมตามกาล เป็นอุดมมงคล)
๏ พระพิรุณ ที่โปรยปราย ดูคล้ายม่าน
ความเย็นผ่าน แผ่วผิว ปลิวด้วยฝน
ละอองธรรม พร่างพราย ดุจสายชล
ความเย็นชื่น รื่นกมล ดลสงบพลัน
๏ ไม่มีความ เย็นใด ในโลกนี้
ฉ่ำฤดี เปลื้องทุกข์ สุขสบสันต์
เท่าสัทธรรม ขององค์ พระทรงธรรม์
สร้างสุขสันต์ สงบเย็น เป็นนิจวาร
๏ มาเถิดท่าน ตื่นเถิด จากความหลับ
มาสดับ พุทธพจน์ โอสถฐาน
มาพบกัลยาณมิตร พิชิตมาร
สู่สถาน ถิ่นนฤพาน สงบเย็น
๏ จงอดทน ต่อกาย และดวงจิต
เมื่อธรรมสถิต ความ สงบ จักพบเห็น
ปล่อยสายธาร แห่งเมตตา พาความเย็น
ความทุกข์เข็ญ ให้แผ้วแผ่ แค่เรือนกาย
๏ หยุดเบียดเบียน ทั้งกาย และวาจา
จงเมตตา กรุณากัน ดุจสหาย
มาเถิดท่าน เด็ก ผู้ใหญ่ และหญิง ชาย
เพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย มาฟังธรรม
๏ เมื่อฟังแล้ว น้อมโยโสฯ มโนมั่น
เพื่อจักบั่น กิเลสงาม ตามอุปถัมภ์
ถอนตัณหา ให้สิ้น สู่ถิ่นธรรม
จิตเพียรสร้าง กุศลกรรม ให้มั่นคงฯ
*****************************
ธรรมรับอรุณ เช้าวันใหม่
ทางสองแพร่งที่ท่านต้องเลือกเดิน
๐ ปัญญาณ ที่กว้างใหญ่ ดุจแผ่นดิน
หากถวิล ต้องสร้าง อย่าร้างหนี
โยนิโสฯ ด้วยจิตไว้ ให้มากมี
เมื่อยามที่ อารมณ์เจิด เกิดเวทนา
๐ เมื่อผัสสะ บังเกิด เจิดจรัส
เห็นให้ชัด จับอารมณ์ บ่มตัณหา
โยนิโส มนสิการ ด้วยปัญญา
อย่าปล่อยให้ เวทนา ครอบครองใจ
๐ แม้รู้ทัน เวทนา ที่เกิดแล้ว
รีบปล่อยจิต หลุดจากแร้ว เร่งผลักไส
อย่าปล่อยจิต ชังชอบ กอบตามใจ
ตัดเวทนา ทันใด ในทันที
๐ ทรงตรัสไว้ ดังอยู่ ทางสองแพร่ง
มองเห็นแหล่ง เกิดปัญญา พาสู่ศรี
และทางเสื่อม สิ้นไป อย่ารอรี
เลือกวิถี เกิดปัญญา ที่พาเจริญฯ
# 1 / phaiboon / 7 ต.ค. 2555 เวลา 17:43 น.
เปิดอ่านหน้านี้ 5875