ค้นหาในเว็บไซต์ :

การให้ทานอย่างสัตบุรุษ


สวัสดีค่ะ

อตฺตโน สนฺตานํ ปุนาติ โสเธติ - ปุญญํ
(อัต ตะ โน สัน ตา นัง ปุ นา ติ โส เท ติ - ปุญ ญัง)
ธรรมชาติใดย่อมชำระขันธสันดานของตนให้สะอาด ฉะนั้น ธรรมชาติ นั้นชื่อว่า บุญ
.......................................
เมื่อกายสะอาด จิตสะอาด ความผ่องใส ของกายและจิตย่อมบังเกิดขึ้น สิ่งหนึ่งที่ช่วยให้จิตผ่องใสได้คือ "การกำจัดความตระหนี่ (มัจฉริยะ)" ที่มีในจิตตน รู้จักแบ่งปันสิ่งที่ตนมีให้กับผู้อื่น (ทาน) รู้จักและเสียสละสิ่งที่ตนมี ตนใช้อยู่ ให้กับผู้อื่น (จาคะ) โดยที่ตนเองไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เท่านั้น ความสุขก็เกิดขึ้นได้ค่ะ

จิตที่ตั้งใจที่จะให้ จิตที่ตั้งไว้ในการเสียสละ เป็นจิตกุศล
เจตนาตี่ตั้งไว้ เจตนาที่จะแปลงไปเป็นการกระทำ ก็เป็นกุศล
เมื่อจิตและเจตนาเจตสิกที่เกิดร่วมกันนั้นเป็นกุศล มีปัญญาที่มีในจิตช่วยกระตุ้นให้เกิดการกระทำที่ดี ที่งาม มหากุศลจิตก็เกิดค่ะ ... ทำไม่ยากนะคะ

ก็มาถึงสิ่งที่จะให้ (ปจฺจยสมฺปทา = ปัจ จะ ยะ สัม ปะ ทา) ควรมีคุณสมบัติอย่างไร และการให้ การเสียสละนั้น ต้องให้อย่างไร ลักษณะใด บุญและกุศลที่ตั้งใจจะกระทำนั้นจึงจะสมบูรณ์

วันนี้จึงน้อมพุทธพจน์ที่ตรัสเกี่ยวกับสิ่งนี้มาให้ เรียกว่า "สัปปุริสทาน" (ทานของสัตบุรุษ / การให้ทานอย่างสัตบุรุษ) มาพิจารณาศึกษากันค่ะว่า สัตบุรุษเขาให้ทานกันอย่างไร
...................................
จาก สัปปุริสสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ 23 หัวข้อที่ 127 ทรงกล่าวไว้ว่า

อฏฺฐิมานิ ภิกฺขเว สปฺปุริสทานานิ ฯ กตมานิ อฏฺฐ สุจึ เทติ ปณีตํ เทติ กาเลน เทติ กปฺปิยํ เทติ วิเจยฺย เทติ อภิณฺหํ เทติ ททํ จิตฺตํ ปสาเทติ ทตฺวา อตฺตมโน โหติ ฯ อิมานิ โข ภิกฺขเว อฏฺฐ สปฺปุริสทานานีติ ฯ.................. แปลว่า

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัปปุริสทาน ๘ ประการนี้
๘ ประการ เป็นไฉน คือ ให้ของสะอาด ๑ ให้ของประณีต ๑ ให้ตามกาล ๑ ให้ของสมควร ๑ เลือกให้ ๑ ให้เนืองนิตย์ ๑ เมื่อให้จิตผ่องใส ๑ ให้แล้วดีใจ ๑ .... ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัปปุริสทาน ๘ ประการนี้แล
-----------------------
ตั้งจิต และเจตนาก่อนให้ ขณะให้ และหลังให้ด้วยจิต ที่โสมนัสยินดีนะคะ ฝึกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเขา (จิต) ก็จะเป็นเองโดยอัตโนมัติ โดยไม่ต้องฝืนค่ะ
............................
จิตที่ฝึกดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ค่ะ
จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ

นิษวัน วรานุสาสน์

12







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย