คนเรามันต้องมีคุณธรรมอันดีงามเป็นเครื่องอยู่ในใจจึงค่อยเป็นคนดีได้
เพราะว่าในกายในจิตใจคนเรานี่ มันมีทั้ง"ธรรมส่วนดี"มีทั้ง "ธรรมส่วนชั่ว"
ปนเปกันอยู่ในจิต แต่มันเกิดขึ้นคนละคราวกัน

คราวใดมันคิดชั่วขึ้นมา ความดีมันก็หายไป
คราวใดมันคิดดีขึ้นมา ความชั่วมันก็หายไป
บางทีมันก็คิดไม่ดีไม่ชั่ว คิดเรื่อยเปื่อยไปอยู่อย่างนี้

บัดนี้พระพุทธเจ้านะพระองค์ทรงสั่งสอนให้พุทธบริษัทนั้น
เลือก "อารมณ์ที่เป็นกุศล" เป็นเครื่องอยู่
ละอารมณ์ที่เป็นอกุศลที่มันเกิดขึ้นในใจนั้นออกไป
กามวิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก ความตรึกนึกคิด
ไปในกามทั้งหลาย ท่านก็ว่าเป็นอกุศลเหมือนกัน
พยาบาทวิตก ความคิดจองเวรคนอื่น แก้แค้นคนอื่น
ก็เป็นอกุศลวิตก เรียกว่า ความคิดที่เป็นบาป

...

พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย