ใครจะมีสติปัญญาอย่างไรก็ตาม
แต่ถ้าขาดความอดทนแล้วไปไม่รอด
นี่พูดสำหรับบุคคลผู้ยังมีกิเลสอยู่นะ
ถ้าขาดความอดทนแล้วถึงมีปัญญาก็ละกิเลสไม่ได้
อันความอดทนนี่ได้ชื่อเป็นฐาน
เป็นพื้นฐานของดวงจิต จิตที่ฝักใฝ่หากุศล
ยินดีในบุญในกุศลแล้วต้องมีความอดทนเป็นพื้นฐาน
เมื่อรวมใจความลงแล้วนะ ยกตัวอย่างเช่น

เขาด่ามาก็ไม่ด่าตอบเขาอย่างนี้นะก็แสดงว่ามันอดได้
ผู้ใดอดได้อย่างนั้นมันก็เป็นบุญขึ้นมาในทันทีเลย ขึ้นมาในใจ
บุญกุศลก็ย่อมเกิดขึ้นใจผู้ใดเป็นอย่างนั้นน่ะ
เขายกโทษติเตียนมาก็ไม่ยกโทษติเตียนตอบ
อดกลั้นทนทาน ปล่อยให้เขายกโทษติเตียนไป
ไม่เป็นไร ไม่ตายหรอก ไม่เหมือนอย่างเอามีดเอาพร้ามาฟันหรอก
เราไม่ต้องการผูกกรรมทำเวรกับใคร
ขึ้นชื่อว่ามีเวรแล้วนี่มันเป็นทุกข์ ก็ต้องสอนตนเข้าไปอย่างนี้นะ
ผู้ใดเตือนตนไว้อย่างนี้แล้วมันก็ไม่ตอบโต้ใคร หาทางหลีกเลี่่ยง

...

พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย