"ให้โทษกรรมไปเสีย" (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

 วิริยะ12  

"ให้โทษกรรมไปเสีย"

" ..คนเรานะ "เมื่อเวลาบาปมันให้ผลแล้ว มันไปอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลโลก ให้มาช่วยเหลือปัดเป่าความทุกข์ต่าง ๆ เหล่านั้นให้ออกไป" มันจะเป็นไปได้อย่างไรเล่า "อานุภาพแห่งบาปบุญนี่ มันมีเหนือชีวิตจิตใจของบุคคล ผู้ใดทำมันก็มีอำนาจเหนือชีวิตของผู้นั้น"

ผู้ใดไม่ทำมันก็ไม่มีอำนาจจะไปครอบงำได้ นี่ เราต้องเข้าใจอย่างนี้ "ดังนั้นไม่ควรที่จะไปอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ถ้ามันวิบัติมาแล้ว" แก้ไขไม่ตก "ก็โยนให้กรรมเราต้องทำกรรมชั่วอย่างใดอย่างหนึ่งมาแต่ก่อน กรรมชั่วนั้นมันตามมาสนองเอา เราไม่ต้องเสียใจ"

เพราะว่าตั้งแต่ก่อนนู้นมันไม่รู้ "มันถึงได้ทำกรรมชั่ว เรารู้อย่างปัจจุบันนี้แล้ว จะไม่ทำต่อไปอีก ขออธิษฐานใจ ละเว้นการเบียดเบียนบุคคลอื่นและสัตว์อื่นทุกชนิด" จะไม่เบียดเบียนใครเลย "แม้ใครจะมาเบียดเบียนตน ตนก็จะไม่ตอบ" หากตอบโต้กันไป มันก็จะเป็นกรรมเป็นเวรตามสนองกันไปไม่รู้จักจบจักสิ้น

"ถ้ากรรมเวรหนหลังมี บันดาลให้เขามาทำร้ายทำลายชีวิตก็แล้วไป เราไม่ต้องไปผูกโกรธผูกพยาบาทบุคคลผู้ทำลายตน" ไม่เช่นนั้นเวรกรรมมันก็ไม่จบสักที มันก็ตามผูกพันกันไป .. "

พระสุธรรมคณาจารย์
(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

5,580







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย