.
 "เรียกว่าใจมีหลัก"

" .. "คำว่าธรรมนั้น คือสติธรรม" ให้ระลึกรู้ตัวอยู่เสมอ "พุทโธมีสติเป็นเครื่องยับยั้งจิตใจไว้ เรียกว่าใจมีหลัก" ธัมโมด้วยความมีสติระลึกรู้อยู่เสมอ เรียกว่าใจมีหลัก สังโฆระลึกถึงด้วยความมีสติอยู่เสมอ นี่เรียกว่ามีหลักใจ

จากนี้แล้ว "ก็ระมัดระวังการทำความชั่วช้าลามกนั้นเป็นความเสียหายแก่ตนเอง" และเป็นภัยต่อจิตใจที่จะก้าวเดินในภพต่อไป จะเป็นภัยในภพนั้น ๆ กลายเป็นภพที่ต่ำช้าเลวทรามไปเสียอย่างเดียว "ไม่มีความดีติดจิตติดใจ ใจก็หาสุคติไม่ได้" จึงต้องมีธรรมเป็นเครื่องกำกับใจอยู่เสมอ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1360&CatID=2