"โสดาบันบุคคล ไม่ไปอบาย"

" .. "จิตถ้าตกกระแสแล้วไม่กลับ" ความชั่วนิดหน่อยนั้นพ้นแล้ว "โสดา* ท่านว่า จิตน้อมไปแล้ว" ท่านจึงว่า "พวกเหล่านี้จะมาสู่อบายอีกไม่ได้" มาตกนรกอีกไม่ได้ "จะตกได้อย่างไร จิตละบาปแล้ว" เห็นโทษในบาปแล้ว จะให้ทำความชั่วทางกาย วาจา อีกนั้นทำไม่ได้

"เมื่อท่าบาปไม่ได้ ทำไมจึงจะไปสู่อบาย" ทำไมจึงจะไปตกนรกได้ มันน้อมเข้าไปแล้ว เมื่อจิตน้อมเข้าไป มันก็รู้จักหน้าที่ รู้จักการงาน รู้จักปฏิปทา รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา รู้จักกายของเรา รู้จักจิตของเรา รู้จักรูปเรานามเรา สิ่งที่ควรละวาง ก็ละไปวางไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องสงสัย .. "

"กุญแจภาวนา"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท

* โสดาบันบุคคล=พระอริยะขั้นต้น