"ทาน การให้"

" .. "ความเมตตาปรารถนาหวังดี อันนั้นแหละได้ชื่อว่า ให้ทานโดยแท้" เขาทำทานเขาปรารถนาหวังดีแก่เรา "เราแผ่เมตตาถึงเขา ก็เรียกว่าให้ทาน ได้ให้น้ำใจเป็นทาน ให้อภัยทาน" นั้นเป็นเครื่องสนองตอบแทนซึ่งกันและกัน

"ทานนั้นมันมีหลายอย่าง เหลือที่จะคณานับ" แต่ความเป็นจริงแล้ว "ถ้าหากมีเจตนาหวังดี ปรารถนาความสุขให้กับคนอื่น" อันนั้นให้ชื่อว่าให้ทานโดยแท้

"จะให้ของน้อยก็ดี จะให้ของมากก็ดี" ให้ของหยาบของละเอียดไม่เป็นปัญหา "ด้วยเจตนานั้นเป็นของใหญ่ เป็นของมากเอง" ทานจึงค่อยมีประโยชน์อย่างนี้ ทานนั้นเป็นเครื่องบำรุงน้ำใจให้คนใกล้ชิดสนิท .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี 
http://tesray.com/afterhours-28