หลวงพ่อชาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่ท่านมีทักษะในการสอนลูกศิษย์ฝรั่งที่ยังไม่ค่อยรู้ภาษาไทย

วันหนึ่ง หลังจากมาอยู่วัดหนองป่าพงไม่กี่สัปดาห์ ขณะอาตมากวาดใบไม้อยู่ หลวงพ่อชาเดินตรวจวัดผ่านมา ทันทีที่เห็นท่าน หัวใจอาตมาก็เต้นตุบๆ ราวจะกระโดดออกมาวิ่งทะลุป่า อาตมารีบทรุดนั่งลงข้างทาง สายตาหลุบลงและยกมือขึ้นพนม

หลวงพ่อถามว่า “ช้อน สบายไหม” (หลวงพ่อออกเสียงชื่อของอาตมา (ฌอน) ไม่ถนัด ท่านจึงตั้งชื่อให้ว่า ‘ช้อน’)
“สบายครับ หลวงพ่อ”
“สบายดีไหม”
“สบายดีครับ”
“สบายดี ไม่ดี”

แล้วท่านก็ตีสีหน้าขรึมเดินจากไป อาตมาอึ้งไปถนัด นึกสงสัยว่าตัวเองทำอะไรผิด อาตมาเพิ่งรู้จักความหมายของคำว่า ‘สบายดี’ ได้ไม่นาน และไม่เคยมีใครบอกว่าสบายดีนั้นไม่ดี แล้วจะกลายเป็นเรื่องไม่ดีได้อย่างไร หลวงพ่อต้องสอนอะไรอาตมาแน่ๆ วันนั้น อาตมาใช้เวลาขบคิดอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะรู้ว่าหลวงพ่อตั้งใจจะสอนอะไร

ข้อสรุปในวันนั้นคือ ‘สบาย’ นั้นดี เพราะหมายถึงอาตมายินดีกับการออกบวชและสามารถปรับตัวได้พอสมควร แต่ ‘สบายดี’ ไม่ดี เพราะอาตมาเพิ่งเริ่มฝึกหัดปฏิบัติธรรม ยังมีกิเลสเต็มจิตใจ ถ้ารู้สึกสบายดีก็แสดงว่าอาตมายังมองข้ามปัญหาทั้งหลายที่ต้องเผชิญในจิตใจ หลวงพ่อจึงเตือนไม่ให้ประมาท

อาตมาเข้าใจว่าหลวงพ่อคงเห็นแล้วว่าอาตมายินดีในชีวิตนักบวชมากเพียงใด และเห็นความอยู่ง่ายกินง่ายของอาตมา ท่านจึงให้คำสอนที่ดีที่สุดที่จะให้ได้ด้วยคำพูดง่ายๆ ไม่กี่คำ

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ