ท่ามกลางสายฝนทนทุกข์เศร้า
ฝนปลายฤดูพร่างแพร้ว...........ดุจใย-...ไหมเฮย
ค่อยค่อยรินสายไป...............ทั่วหล้า
น้ำล้นเจิ่งนองใหล...................ปกติ....แลนา
ทุกข์ยากบ้างใต้ฟ้า..............หลีกได้ไฉนกัน
วสันต์จะสิ้นร่วงหล้า..............ฝนพรำ....อยู่เฮย
เป็นเช่นนี้อยู่ประจำ..............ลึกรู้
ทุกข์ยากชะตากรรม..........แห่งโลก....นี้นา
เบื่อหน่ายก็ใครกู้................วิกฤติได้ไม่มี
วิถีโลกก็ฉะนี้.....................มนุษย์....โลกเฮย
สุขทุกข์มิสิ้นสุด...................โศกเศร้า
วันวัยล่วงไปหยุด................อยู่ที่.....มรณาแฮ
นั่นแหล่ะหยุดทุกข์เร้า.........เร่าร้อนละวาง
กลางสายฝนก่อเกื้อ............ชีวิน
ชุ่มฉ่ำเป็นอาจินต์................เลิศล้น
ทุกข์อยู่ร่วงรดริน................น้ำตาหลั่ง....ลงเฮย
ลำบากอย่างท่วมท้น...........คละเคล้าคลึงกัน
ฝันใดเล่าเหล่าผู้................มีกรรม
โลกใช่ผู้กระทำ................สักน้อย
วิถีแห่งโลกนำ..................สุขทุกข์....มาเฮย
กระจ่างจึงเรียงร้อย...........เรื่องให้เห็นธรรม
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๓
หญ้า ยังอยู่ยืนยั้ง พงไพร
อิงแอบต้นไม้ใหญ่ ซุกร่าง
พิรุณ โปรยโรยไล้ งอกชื่น งามนา
ลามลุกชูใบ สล้าง แท้ตฤณชาติงาม
สิ่งลามกต่ำทรามเศร้า ตัณหา
ซ่านซุกไซร้ดั่งมายา จิตเจ้า
ซ่านสุมอารมณ์พา สู่โศก สลดแฮ
อริยะแท้แก้หลีกเศร้า พ้นด้วยปัญญาฯ
เจริญในธรรมค่ะ
# 1 / กระบี่ไร้เงา / 20 ต.ค. 2553 เวลา 19:24 น.
สายลมจากฟ้าแดนสรวง ใช่สายลมลวง
สั่นไหวพร่างพริ้วปลิวมา
แต่จิตมนุษย์ยากหา ความสุขใดมา
น้อมนำอาบจิตชิดจินต์
จึ่งให้โหยหาถวิล จากฟ้าจรดดิน
ไม่พบแม้สิ้นลมปราณ
เวียนว่ายวนนับกัปกาล มิเคยพบพาน
ความสุขสงบครบครัน
ตราบพบพระสัทธรรม์ ที่ทรงรังสรรค์
ตรัสแสดงพระธรรมเทศนา
สุขสงบจึ่งเริ่มพบพา ดุจฝนพรมหล้า
สัตว์โลกแช่มชื่นสุขสันต์
เชิญ aeng1269 ร่วมกัน บูชาทรงธรรม์
ด้วยจิต และ กาย วาจา
เจริญในธรรมค่ะ
# 2 / กระบี่ไร้เงา / 20 ต.ค. 2553 เวลา 19:32 น.
เปิดอ่านหน้านี้ 5904