สังขารที่ไม่เที่ยง
อนิจจา สังขาร ไม่เที่ยงหนอ
เจ็บไม่พอ ยังร้อนเย็น เป็นไฉน
เจอทั้งสุข และทุกข์ เคล้ากันไป
ตามปัจจัย เกิดดับ จับให้ทัน
ท่านจงดู รู้ทัน ตามจิตเถิด
จะได้เกิดปัญญา รู้ทัน กิเลสหนา
สังเกตุดู เกิดขึ้น ดับไปทุกเวลา
จะนำพา ท่านหลุดจาก พรากพบกรรม
*ดวงจิต...ที่ฝึกมาดีแล้ว*
แม้กายทุกข์...ก็ไม่หลง...ไปทุกข์ด้วย
แม้ยามสวย....ก็ไม่หลง....ในสังขาร
แม้ยามสุข....ไม่หลงสุข....จนเกินงาม
แม้ยามพราก...ก็ไม่โศก...โทษที่ใคร
