ขอก้มกราบ อาจารย์ ผ่านอักษร
เป็นบทกลอน กะทัดรัด เนื่องหัดใหม่
ถิ่นกำเนิด ฉันนั้นหรือ คือเมืองไทย
อยู่ไม่ไกล เพียงแค่ชิด ติดเขตแดน

ขอฝากตัว กับพี่ๆ ที่นี้ด้วย
และวานช่วย สอนวิชา อย่าหวงแหน
โอกาสมี ฉันจะมอบ สิ่งตอบแทน
เพราะฉันนี้ ดูหมอแม่น ถึงแก่นเชียว

มาวันนี้ อยากเรียนธรรม ที่ล้ำค่า
ก็เพราะว่า ฉันรู้สึก เริ่มนึกเสียว
ชะตาฉัน ไม่น่าเชื่อ เหลือนิดเดียว
ใจห่อเหี่ยว จึงอยากขอ ต่อชะตา

มีใครบ้าง อาสาจิต คิดชี้แนะ
โปรดเยือนแวะ อย่ามองฉัน นั้นไร้ค่า
อีกไม่ช้า ฉันต้องตาย วายชีวา
ทำอย่างไร ดีหนา ถ้าเป็นจริง

ใครสอนฉัน คนแรก แปลกใจแน่
ที่เคยแย่ จะหายไป ในทุกสิ่ง
ใครไม่เชื่อ ไม่เป็นไร ให้ท้วงติง
ลองสอนดู อย่าทอดทิ้ง วิ่งหนีไป