วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ในซอย ๑๐๑/๑ สุขุมวิท แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพฯ

เดิมชื่อ วัดทุ่งสาธิต มีคหบดีชาวลาวเป็นผู้สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. 2399 หลังจากคหบดีท่านนี้ถึงแก่กรรม วัดนี้จึงถูกทิ้งร้าง กระทั่งได้กลายเป็นวัดที่มีพระสงฆ์ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2506 ในสมัยพระโสภณวชิรธรรม (สาธิต ฐานวโร) เป็นเจ้าอาวาส ต่อมาเมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2508 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (พระยศในขณะนั้น) โปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าวชิราลงกรณ ทรงรับวัดทุ่งสาธิต ไว้ในพระอุปถัมภ์ ได้พระราชทานนามว่า วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร โดยนามของวัด วชิร มาจาก วชิราลงกรณ์, ธรรม มาจาก คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า และ สาธิต มาจากนามเดิมพระโสภณวชิรธรรม

{ พระอุโบสถ }
ปูด้วยไม้สักปาร์เก้ ประตู-หน้าต่างทำด้วยไม้สัก แกะสลักโดยฝีมือช่างชาวเหนือ ภายในพระอุโบสถ มีพระปรางค์ 3 องค์ องค์กลางบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ขององค์ขวาและองค์ซ้าย บรรจุพระธาตุทอง พระอัครสาวกทั้งสอง คือพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ


{ พระประธานในพระอุโบสถ }


{ พระวิหาร }


{ พระพุทธมหามุนีศรีหริภุญชัย }
พระประธานในพระวิหาร


{ พระเจดีย์จุฬามณีศรีล้านนา }
มีความกว้าง 25 ศอก 9 นิ้ว ความสูง 49 ศอก ซึ่งได้จำลองมาจากพระธาตุหริภุญชัย จังหวัดลำพูน ภายในเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ 25 องค์ พระอรหันต์สาวกธาตุ 289 องค์ และพุทธรูปทองคำอีก 2 องค์


{ สังเวชเจดีย์ }
จำลองมาจากพระเจดีย์พุทธคยา ประเทศอินเดีย


{ หอธรรมวชิรเกล้าธรรมานุสรณ์ }