"มันเป็นเพราะกรรม"

" .. "อย่าไปสร้างบาปอกุศล อย่าไปก่อกรรมกรอเวรใส่ตน" ผู้อื่นไม่ได้สร้างให้เรา คุณงามความดีเราสร้างของเราเอง ตนสร้างใส่ตนเอง ผู้อื่นบ่ได้ทำดอก "เมื่อเราเป็นบาป ก็เราเป็นผู้สร้างบาปใส่เราเอง ความดีก็แม่น เราใส่เราเอง จึงได้เรียกกุศลกรรม"

"อกุศลกรรม สัตว์ทั้งหลายจะดีหรือจะร้ายก็ดี" จะเป็นคนมั่งคั่งสมบูรณ์ หรือยากจนค่นแค้นก็ดี "เป็นเพราะกรรมดอก" พระพุทธเจ้าว่านั่นแหละ สัตว์ทั้งหลายเป็นแต่กรรม "สัตว์มีกรรมของตน เป็นเพราะกรรมดอก กรรมเป็นผู้จำแนกแจกสัตว์ให้ได้ดีได้ชั่วต่าง ๆ กัน" ครั้นเป็นผู้ทำกรรมดี มันก็ได้ความสุข ไปชาติหน้าชาติใหม่ก็จะได้ความสุข

"ผู้ทำความชั่ว มันก็มีความทุกข์ มีอบายเป็นที่ไป มีนรกเป็นที่ไป" กรรมเป็นผู้จำแนกไป ให้เกิดเป็นมนุษย์ ให้เกิดเป็นคนยากจน คนค่นแค้น "มันเป็นเพราะกรรมของเขา" ที่จะไปเกิดเป็นผู้มั่งคั่งสมบูรณ์มีความสุขเองอย่างนี้ไม่มี "นั่นแหละบาปมันเป็นผู้แจกให้ไป ไปเกิดในแดนคนยากคนจน" .. "

(หลวงปู่ขาว อนาลโย)