."อาหารของใจ" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
.
"อาหารของใจ"
" .. ใจมีอะไรเป็นอาหารเครื่องหล่อเลี้ยงบ้าง "ถ้าใจมีศีลมีธรรมมีความสงบเย็นใจเป็นเครื่องหล่อเลี้ยง นี้แลเป็นอาหารของใจ" ใจอาศัยกับอารมณ์แห่งความดีอันนี้ไปเลย "นี่ท่านว่าสุคโต อยู่ก็ดีไปก็เย็น"
ถ้าหากทำใจให้เดือดร้อนแล้ว "อยู่ก็เป็นทุคโต อยู่ก็เดือดร้อนไปก็เดือดร้อน" อิริยาบถทั้ง ๔ ไม่สบาย ขาด "อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ" ทำที่พึ่งของตนไม่ได้ อย่างอื่นเราทำได้หมด แต่จะมาทำที่พึ่งให้ตัวโดยเฉพาะเท่านั้น
เราไม่สามารถ จะแสดงว่า "เราโง่หรือเราฉลาด เราต้องหาอุบายสอนเราอย่างนี้ คือใจนี้ต้องชอบอุบายสอน" แม้แต่เด็กก็ยังชอบเหตุชอบผล เราพูดด้วยเหตุด้วยผลเด็กก็ยังต้องยอมเชื่อ "เราสอนเราด้วยเหตุด้วยผลทำไมจะไม่เชื่อ" .. "
(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)