"ใจนั่นหละมันทุกข์ มันสุข" (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)
.
"ใจนั่นหละมันทุกข์ มันสุข"
" .. "ใครเป็นสุขล่ะเดี๋ยวนี้ ใครดีใครไม่ดีก็ดูซิ" ไม่ใช่ข้าวของเงินทองดี ไม่ใช่ข้าวของเงินทองสุข ไม่ ใช่ข้าวของเงินทองทุกข์ เราก็ดูซิ ตึกร้านอาคารมันสุขมันทุกข์เรอะ มันก็ไม่ใช่ "ใจนั่นหละมันทุกข์ ใจนั่นหละมันสุข" สุขเพราะเหตุใด "สุขเพราะใจสงบ" ทุกข์เพราะเหตุใด "ทุกข์เพราะใจไม่สงบ" มันไปก่อกรรมก่อเวรไม่หมดสักที
"กรรมเก่าก็ไม่หมด กรรมใหม่ก็เติมเรื่อยเข้าไป" มันจะหมดได้เรอะ หยุดเสียทีซี่ กรรมน่ะ อย่าไปยึดเอากรรมซี่ "ยึดเอาอันใดมันก็เป็นกรรมอันนั้น" วางให้หมด ปล่อยให้หมด "ละให้หมด ให้เหลือแต่ "พุทโธ" ผู้รู้อันเดียวเท่านั้น" .. "
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
เปิดอ่านหน้านี้ 5336
